3 मना सामि येसु किरिस्तुना पेनबाबांक दन्यवाद. ओर किरिस्तुनाहेंदाल, मना बक्तिकु संबंदिस्तव स्वर्गमते मनना अन्नि आसिर्वादाल्क मनाकु हीसीतोर.
सिमोन आ पेडन ओरागटाल तेंडकुंचि एतकुत्तोर, एतकुंचि पेनदुन इल्हा स्तुति कियालय दल्गुतोर:
अल्हा जर्गतस्के, नना बाबाना लोप्पो, मिमेट ना लोप्पो, नना मीलोप्पो मंतन इंचि मीकु तेळियार.
बाबा! बल्हा अय्ते निमे नहगा, नना निहगा उंदि आसि मंतोमो, अल्हेन ओरगुडा उंदि आसि मननाहाटीं पारतना कीसंतन. नाकुन निमेन लोहतिन, इंचि दुनियातोर विस्वासम कियना इत्ते, ओरगुडा मनांटे उंदि आयापींता.
अस्के येसु, “इदवेरदाका नना बाबानगा होना हिल्लेन. निमे नाकुन इट्टुमा, गानि नावा तम्मुह्कुनगा होंचि इल्हा वेहा: नना नावा बाबाल आनि मीवा बाबाल, इंका नावा पेन आनि मीवा पेनदागा पोर्रो होंचंतन, इंचि ओर्क वेहा,” इंचि दानकु वेहतोर.
अल्हेन मनमगुडा वेल्लेन मंदि अय्नागानि किरिस्तुनतोनि कलियसि उंदे मेंदुललेह्का मंतोम. इंचि मनम कय्क-काल्कुनलेह्का उंदे मेंदुल्क अंटिस मंचि वरोंक-वरोर बेस कलियसि मंतोम.
इल्हा मिमेट अंटोर उंदे मनसु, उंदे लेंग आसि मना सामि येसु किरिस्तुना पेनबाबन तल्सकुना परांतिर.
पेनदाहेंदाले येसु किरिस्तुनलोप्पो मीवा पिस्वर मंता, किरिस्तुनाहेंदाल मनाकु तेल्वि, नीति, पवित्र आतोम आनि पापमता सिक्साताल पिसतोम.
मना मेंदुल उंदे गानि अवने बागाल्क वेरे-वेरे मंतां. अवन्नि बागाल्क वेल्लेने मनना गानि उंदे मेंदुल्तव आंद, अल्हेने किरिस्तुगुडा मेंदुललेसीं मंतोर.
मना सामि येसु किरिस्तुना पेनबाबाल दयागल्लोड अल्हेने अन्नि तीरकुना सांति हियाना पेन आंदुर, अदुनहाटीं ओन्क दन्यवाद आयि.
नना वळ्कानद आबद्दम आयो इंचि सामि येसुना पेनबाबांक एरपाटे मंता. ओन्क बस्केळ्क दन्यवाद आयि.
बल्हा इत्ते, इंदके बोर अय्ते किरिस्तुने मंतोर, ओर पूना मनकल आतोर. पळाना पिस्वर होत्ता, पूना पिस्वर सुरुव आता.
मनम किरिस्तुनाहेंदाल पेनदा लोप्पो नीतिमंतुल्क आयागोम इंचि मना बदलाते मना पापाल्कुनाहाटीं पापम कियवा किरिस्तु मोक्कु आतोर.
इंचि अब्राहामुनलेसीं पेनदा पोल्लेपोर्रो बोर अय्ते विस्वासम इर्रंतोर, ओन्के अब्राहामुंक दोर्कताप पेनदाहेंदाल आसिर्वाद दोर्कंता.
अद बतल इत्ते, पेन दाना पिलान परकारम इन्कुत्ता वेला एवतस्के, स्वर्गमते मत्तव, बूमिपोर्रो मत्तव अन्निगुडा उंदगा कीसि अवुन किरिस्तुना अदिकारम हिळु हियमळ गावाले.
अचोने आयाका मना सामि येसु किरिस्तुना पेन, इत्ते महिमाते निंडिस मत्ता पेन बाबल, ओना बारेमते मिमेट इंका बेस एरपाट कियानाहाटीं ओना पवित्र आत्माहेंदाल मीकु बुद्दि आनि बेस तेल्पिचकुननाहाटीं तेल्वि हिय्यिर इंचि पारतना कीसेक मंतन.
अचोने आयाका किरिस्तु येसुनतोनि मनाकुन जीवाते तेहाचि, स्वर्गमते ओनतोनि मनाकुनगुडा उपिस्ता.
इंदके पोर्रो वळिते राज्येम कियाना सक्तिंक आनि अदिकारम ताकिचानवुंक पेन दाना बच्चुंगो तीरकुना तेल्वितुन कलिसियाहेंदाल हुप्संता.
मना लडाइ मनकालोरा विरोदमते आयका, हीकट राज्येमतुन ताकसानोरा विरोदमते, हीकट राज्येमता अदिकारिल्कुना विरोदमते, हीकट राज्येमते मनना सक्तिना विरोदमते आनि मब्बुने दिस्सना दुस्ट सक्तिना विरोदमते मंता.
इंका “येसु किरिस्ते सामि आंदुर,” इंचि हरेक नाल्के ओप्कुनगोम. इल्हा पेनबाबांक कदर दोर्कना इंचि अल्हा कीता.
पेनदा डेरा निल्हाका मुन्ने, “निमे गुट्टापोर्रो नावातोनि मत्तस्के नना नीकु बद नक्से हुपिस्तनो, बरोबर अल्हेने नाहाटीं डेरा निल्हा,” इंचि पेन मूसांक वेहचि मत्ता. दीना अर्तम बतल इत्ते, पोर्रो स्वर्गमते मंदना पेनदा डेराता नीडालेसींगे, इद बूमिते पेर्मालोर सेवा कियाना जेगा मनंता.
अदुनहाटीं स्वर्गमते मनना वस्तुकुनालेसीं दिस्सानव मनकालोर तयार कीता ई नकलि वस्तुकुन, जिवरासिना मोक्कु हीसि पवित्र कियाना अव्सरम अरता. गानि स्वर्गमते मनना वस्तुकुन पवित्र कियागोम इत्ते, ई जिवरासिना नेत्तुरकन्ना इंका बच्चोनो बेसता मोक्कुल्क हियापींता.
मना सामि येसु किरिस्तुना पेनबाबाना दन्यवाद आयि! ओना वेल्ले दयाताहेंदाल मनाकुन पूना रीतुने पुटिचमळ जर्गता. अद बल्हा इत्ते, पेनबाबाल येसु सामिन हातोरा लोप्पोटाल मर्रा तेहाचि, मनाकु उंदि पिस्वरता आसे हीतोर.