16 अदुनहाटीं मीवा तिनना-उनना बारेमते आयि, पंडुगुना बारेमते आयि, अमासा हिलाकोंटे नोमकेम रोजुना बारेमते आयि बोर्कुने मीवा न्यायम किया हियमटु.
बतल अय्ते तोळ्दाल लोप्पो दांतनो अद मनकन हेळ्हो, गानि बद अय्ते तोळ्दाल पलाते वांता, अदे मनकन हेळ्हंता.” इंचि इत्तोर.
पलाताल होनानद ओना मनसुने होन्नो गानि ओना पीटे दांता. पजा पलाते अर्रंता,” अल्हा वेह्चि, तिनानव अन्नि तिंडिं तिनालय बेसतवे इत्तोर.
गानि बोम्मांक मोळ्कतदुन तिनामन्नि, व्यबिचारम कियामन्नि, गोंदके पिसकिसि हव्कता जिवरासिता हव्विं, नेत्तुरतुन तिनामन्नि इंचि ओर्क मनम रासि लोहकोम.
अदुनहाटीं विस्वासमते गट्टिगा हिलुवा विस्वासिर आयिर, विस्वासमते गट्टिगा मत्ता विस्वासिर आयिर, निमे ओरापोर्रो तप्पु बारि दोस्संतिन? ओर्कुन बारि पास्कंतिन? बारित्ते मनद अंटोरद उंदि रोज पेनदा राजगद्देता मुन्ने न्यायम आयना मंता.
मिमेट रोजकु, नेलां, कालाल्क, वर्सां इवुन नोमसेक मंतिर.
गानि इंदके मिमेट दुनियाता पोल्लेनाल किरिस्तुनतोनि हासि होत्तिर, अय्ते “अद इटमट, अदुन तिनमट, अदुन पियमट” इंचि दुनियातोरालेसीं नियमकुने बारि ताकसेक मंतिट?
अदुनहाटीं, वेरेतोर वासि कराहना रका-रकाल्कुना बोदां केंजसि मिमेट गयबेत आयमट. बोनके बतल पायदा वायवा, तिंदाना नियमकुन पीसि तनलाळसेक मत्ते मना मनसुंकु ताकत दोर्को, गानि पेनदा कुर्पातेन मनसुंकु ताकत वांता.
अद बल्हा इत्ते, तिनुळ-उनुळ कियाना मोक्कुल्क, पवित्र आयाना कबाह्क इव नियमकु सिराप पलाताल पवित्र आयानाहाटींगें कबळ्क ओज्जंतां. गानि पेनदा पूना करार वातस्के इव बवे बतले कबळ्क ओज्जों.
विस्वासुल्कुनिटा! वरोना-वरोर अपमानम कीकुनमट, बोर अय्ते ओना दंटातोन अपमानम कींतोर, ओनपोर्रो तप्पु दोसंतोर, असोंटा मनकल दर्मसास्त्रमता अपमानम कींतोर, दानपोर्रो तप्पु दोसंतोर. अय्ते निमे गिंटा दर्मसास्त्रमपोर्रो तप्पु दोसते, निमे नियम परकारम ताकानोन आयिन गानि न्यायम कियानोनालेसीं आंतिन.