5 “नना यापा सहरते पारतना कीसेक मननेंके उंदि दर्सनम हूळतन. अद दर्सनमते, पेद्दा सेदरतसोंटा उंदि वस्तुन नालुं मूलां पीसि मब्बुनाल हिळु रेहानद हूळतन. अद हिळु रेय्सि नना मत्तागेन वाता.
आयंका नना येरुसलेम तिरियसि वासि गुळिते पारतना कीसेके मत्तन, अस्के अल्हेन दर्सनम हूळतन.
दमिस्कते हनन्याल इनना पोरोलतोर वरोर सिस्युड मत्तोर. सामि ओन्क दर्सनम हीसि, “हनन्या!” इंचि केयतोर. अस्के ओर, “हां सामि,” इंचि इत्तस्के,
यापा सहरते उंदि विस्वासि मुरतळ मनुंदु, दाना पोरोल तबिता. तबिता इत्ते युनानि बासाते, दोरकस, इत्ते तल्लुर दुप्पि इंचि अर्तम. अद मुरतळ बस्केळ्क बेसता कबाह्क कीसेके, गरिबोर्कुंक दान-दर्मम कीसेके मनुंदु.
लुद्दा नार यापा सहरकु दग्गेरेन मत्ता. अय्ते पत्रु अगा मंतोर इत्ता संगति सिस्युल्कुंक तेळियतस्के इव्वुर मनकालोर्कुन ओनगा लोहचि, आलसेम कियाकोंटा ओरहेके वायालय विनंति कीतुर.
ई संगति पूरा यापा सहरअंता तेळियसि, वेल्ले लोकुल्क सामिन नम्मुकुत्तुर.