4 इंका ओर वासि, “ओर मर्रा वांतोर इंचि हीता पोल्ले बतल आता? मावा एनकटा पेद्दाल्क अय्ते हासोत्तुर, दुनिया पुटतस्केटाल अन्नि पोल्लें बल्हा मत्तव अल्हे मंतां,” इंचि मीकुन पूसकींतुर.
मनकना रूपमते पुटतोन नना नावा बाबाना महिमाते दूतनतोनि वांतन, आ वेलाते बोरे मनकल आयिर, ओर कीता कबाह्कुना परकारमे ओर्क इनाम हींतन.
नना मीकु निजम वेहांतन, इग्गे नित्तिसि मनानोरा लोप्पोटाल इच्चुर इल्हा मंतुर गदा, मनकना रूपमते पुटतोन नाकुन नावा राज्येमते वायनेंके बदवेरदाका अय्ते हूळुर, अदवेरदाका ओर्कु हामुर वायो,” इंचि इत्तोर.
अल्हेने बगा अय्ते पीनगु मनंता अग्गेन गद्दलिं जमा आंतां.
गानि ओक्कला आ दुस्ट सेवक ओना मनसुने, “नावा मालक वायालय अय्ते इंका आल्सेमे मंता” इनकुंचि,
गानि बस्के अय्ते पेन ई दुनियातुन कीतानो, अस्केन ओर्कुन मांड्सा मुरतळ इल्हा इंचि कीता.
बारित्ते पेन कीता ई दुनिया पुट्तस्केटाल अय्ते इदवेरादाका बस्केन वायवसोंटा तकलिप अव रोजकुने वायाना मंता आनि मुन्नेगुडा असोंटा तकलिप बस्केने वायो.
गानि ओक्कला आ सेवकुडु, ‘नावा मालक वायालय अय्ते आल्सेमे मंता,’ इनकुंचि कळमता दासि मुरतळ, मांड्सा सेवाकुल्कुन तन्नुड-गुद्दुड कियमळ, इरगा तिंचि-उंचि बदमासिं कियमळ सुरुव कीतोर इनकुन!
पजा ओर टोंगरां ऊनसि, “हे सामि, ई पापम ईरापोर्रो तासुमा,” इंचि जोरसे वरगेयसि, कळ्क मुचतोर. इल्हा साऊलगुडा ओना हामुरते पोत्तु आतोर.
मावा आसे आयि, मावा कुसि आयि, मना येसु सामि मर्रा वायानस्के ओना मुन्ने मावा पेद्दातनमता किरिटम आयि! बतल आंद? मिमेट आयिरा?
पेन वायाना रोजुनाहाटीं मिमेट एदुर हूळसेक मंतिर, अद बिराना वायाना इंचि कोरसेके मंटु. अद रोजु मब्बु तळमिते वेसि नासडेम आंता आनि अवुने मत्तव अन्नि बारे तळमि दगडाकु कर्गिस दांतां.
लोदिकिया सहरता कलिसियाता दूताक इल्हा रासा. बोर अय्ते आमीन इननोर, विस्वासमगल्लोड, निजम गवाइ वेहानोर, इंका पेन तयार कीता अन्निटवुने मोदोल मनकल आसि मंतोर, इव पोल्लें ओनव आंदुं.