5 बारित्ते पेनदा पोल्ले आनि पारतना अद वस्तुन पवित्र कींता.
अदुनहाटीं मिहगा बतल अय्ते मंतनो अदुन गरिब लोकुल्कुंक मनसुनाल हीम्ट. अस्के मीहाटीं अन्नि साप मनंता.
इत्तस्के, “मनकल सिराप वट्टि हारिं तिंचे पिस्सोर, गानि पेनदा तोळ्दाल पेय्सना, उंदि-उंदि पोल्लेताहेंदाल पिस्संतोर. इल्हा दर्मसास्त्रमते रासि मंता,” इंचि येसु दान्क जवाब हीतोर.
बारित्ते अविस्वासि मुय्दो, विस्वासम कीता ओना मुत्तोनतोनि मंचि पवित्र आतोर. अल्हेने विस्वासम कियवा मुत्तो, विस्वासम कीता दाना मुय्दोनतोनि मंचि पवित्र आसि दांता. अल्हा आयाकुंटा मंचि मते मीवा पिलाल्क पवित्र आयाकोन्नेर, गानि ओर इंदके पवित्र मंतुर.
मरमिं आयामन्नि इंचि ओर कराहंतुर, इंका बव वस्तुक अय्ते पेन दाना विस्वासुल्कुनाहाटीं आनि निजमतुन एरपाट कियनोराहाटीं दान्क दन्यवाद हीसि तिनालय कीता, अव कोन्नि वस्तुकुन तिनामन्नि इंचि ओर कराहंतुर.
मनसु पवित्र मत्तोर्कुंक अन्नि वस्तुक पवित्रे मनंतां, गानि हेळसोत्ता मनसु आनि पेनदापोर्रो विस्वासम हिल्वोर्क मात्रम बतले पवित्र मन्नो. ओरा मनसु, मनसु वेहता पोल्ले इव रोंडगुडा हेळसोंचि मनंतां.
विस्वासमहेंदाले, पेन इद दुनियातुन दाना पोल्लेतोने पुटिस्ता इत्ता पोल्ले, मनम तेल्पिचकुना पर्रंतोम. दीना अर्तम बतल इत्ते, मनाकु इंदके दिस्सानव अन्नि पोल्लें, दिसुवा पोल्लेनाहेंदाल पेन कीता, इंचि मनाकु तेळियता.