15 सामिना पोल्ले परकारम मोमोट मीक वेहानद बतल इत्ते, सामि मर्रा वायानस्के मनम पिस्सि मनिनागानि, हाता विस्वासुल्कुंकन्ना मुन्ने सामिनगा होना पर्रोम.
अस्के पत्रु, “आ दोहंतोर!” इंचि इत्तोर. ओर लोता लोप्पो होत्तोर, होंचि येसुंक वेहाक मुन्नेन येसु, “सिमोनु, नीकु बतल अनपिच्चेक मंता? ई दुनियाते मनना राजुकु जकात आयि कर आयि बोराहेंदाल एतंतुर, ओरा मर्कुन हेंदाला मरि इंका बोरन्ना वेरेतोरा हेंदाला?” इंचि पूसकीतोर.
अल्हा अय्ते, किरिस्तुन विस्वासम कीसि हातोरगुडा नासडेमताल पिसा पर्राहिल्लुर.
नना पेद्दिरकेम कीते नाक बतल पायदा दोर्को, गानि पेद्दिरकेम किया पीसेक मंता. सामि नाक हीता दर्सनम आनि हुपिस्ता मर्ममता पोल्लेन बारेमते वेहंतन.
बारित्ते, सामि येसुन जीवाते तेहता पेने मोमोट येसुना लोप्पो कलियसि मत्ताहाटीं माकुनगुडा जीवाते तेहंता आनि मीवातोनि माकुनगुडा दाना मुन्ने निप्संता इंचि माक एरपाटे मंता.
इंका इद नाकु बोर मनकालोरहेंदालगुडा दोर्काहिल्ले आनि बोर मनकल नाकु कराह हिल्लोर. इदु नाकु कुद्दु येसु किरिस्ते कुल्ला कीसि वेहतोर.
मावा आसे आयि, मावा कुसि आयि, मना येसु सामि मर्रा वायानस्के ओना मुन्ने मावा पेद्दातनमता किरिटम आयि! बतल आंद? मिमेट आयिरा?
विस्वासुल्कुनिटा! हातोरा बारेमते मीक तेळियाकोंटा मनमळ माक इस्टम हिल्ले. बदे आसे हिल्वोर दुक्कमते मनंतुर, गानि ओरालेसीं मिमेट मनमट.
मनम हायिना, पिस्सिना किरिस्तुनतोनि मंदना इंचि ओर मनाहाटीं जीवा हीतोर.
विस्वासुल्कुनिटा! इंदके मना सामि येसु किरिस्तु मर्रा वायाना बारेमते, आनि मनम जमा आसि ओनतोनि कलियाना बारेमते मीक विनंति कीसेके मंतोम.