14 बारित्ते येसु हासि मर्रा जीवाते तेदतोर इंचि मनम विस्वासम कींतोम, अल्हेने बोर अय्ते येसुन विस्वासम कीसि हातुर, ओर्कुन पेन येसुनतोनि पीसि वायार.
अस्के तूताकोमता पेद्दा आवाजुनतोनि, नना नावा दूतन बूमिपोर्रो लोहांतन. आ दूतां बूमिपोर्रो नालुं मूलानाल, मब्बुना ई कोस्साताल अय्ते आ कोस्सादाका नना पेर्कुत्ता लोकुल्कुन जमा कींतां.
जीवाते मत्तोर आयि, हासोत्तोर आयि, अंटोर्कुंक सामि आसि मनना इंचि किरिस्तु हासि मर्रा जीवाते तेदतोर.
येसु किरिस्तुन हातोरव्टेटाल मर्रा जीवाते तेहता पेनदा आत्मा ओक्कला मीलोप्पो मनानय्ते, मीवा नासडेम आसि होनना मेंदुलतुनगुडा, मीलोप्पो मनना दाना आत्माहेंदाल जीवाते इर्रंता.
बस्के अय्ते मना सामि येसु ओना अंटोर पवित्र लोकुल्कुनतोनि वांतोरो, अस्के मनम पेनबाबाना मुन्ने पवित्रते दोसेम हिलाकोंटा मनालय मना मनसुकुन गट्टिगा कियिरकांटी, आमीन.
विस्वासुल्कुनिटा! हातोरा बारेमते मीक तेळियाकोंटा मनमळ माक इस्टम हिल्ले. बदे आसे हिल्वोर दुक्कमते मनंतुर, गानि ओरालेसीं मिमेट मनमट.
पजा ओरतोनि पिस्सि मत्ता मनाकुनगुडा, मब्बु तेर्पेनपोर्रो वळिते किरिस्तुनतोनि कलियालय तेहकुंचि ओयमळ जर्गंता. इल्हा मनम बस्केळ्क सामिनतोनि मनंतोम.
विस्वासुल्कुनिटा! इंदके मना सामि येसु किरिस्तु मर्रा वायाना बारेमते, आनि मनम जमा आसि ओनतोनि कलियाना बारेमते मीक विनंति कीसेके मंतोम.
नना अय्ते हासि मत्तन गानि हूळा, इंदके नना बस्केळ्ताहाटीं पिस्सि मनंतन. हामुर आनि नरकमता चाबि नहागेन मंता.
अस्के स्वर्गमताल उंदि आवाज, “इल्हा रासा, बोर अय्ते सामिन विस्वासम कीसि हातुर, ओर इंदके नसिबतोर आंदुर,” इंचि नाक केंजावाता. “हो! निजमे, ओरा कस्टमताल ओर्क आराम दोर्कंता. ओर कीता कबाह्क ओरतोने दांतां,” इंचि आत्मा इत्तद केंजावाता.