23 इंदके मिमेट पूना पिस्वरते पुटतिर, नासडेम आयाना पेडेहेंदाल आयो, गानि बस्केन नासडेम आयवद, बस्केळ्क जीवाते मनना पेनदा पोल्लेताहेंदाल, पूना पिस्वरते पुटतिर.
इद बूमि, मब्बु नासडेम आसि होंदार, गानि नावा पोल्लें बस्केने नासडेम आयों.
“इद वेसुडिता अर्तम इल्हा मंता, विज्जां इत्ते पेनदा पोल्ले आंदु.
पेनदा मर्क-मियाह्क आयमळ इत्ते मनकना पीटाल, मनकना इच्चा मत्ताप पुटमळ, मुय्दोना इच्चा मत्ताप पुटमळ आयो. गानि पेने ओर्कुन दाना संतानम कीकुंता.
दुनियाते मननव अन्निटवुन, पेन अदुनहेंदाले पुटिस्ता. अदुन होळसि बतले तयार आयाहिल्ले.
अस्के येसु ओन, “नना निजम-निजम वेहासेक, बोरे आयिर, पूना रीतुने मर्रा पुट्टुवा, ओर पेनदा राज्येमतुन हूळा परोर,” इंचि वेहतोर.
अस्के येसु ओन्क इल्हा वेहतोर: “नना निजम-निजम वेहासेक, वरोर मनकल एताल आनि पवित्र आत्माहेंदाल पुट्टुवद, ओर पेनदा राज्येमते होळिया परोर.
मेंदुल पिस्वर हिया परो, दानकु बतल विलुवा हिल्ले. सिराप पेनदा आत्मे पिस्वर हींता. नना वेहना पोल्लेंगें आत्मा आनि पिस्वर आंद.
बस्केळ्क नासडेम आयाकोंटा मंदना महिमागल्ला पेनदुन ओर मोळ्कका, दाना जेगाते नासडेम आयना मनकानव, पिट्टेनव, जिवरासिनव आनि तरासुनलेह्का बेंगना जिवरासिना बोम्मां कीसि मोळ्कालय दल्गतुर.
बारित्ते पेन वेहता ई पोल्ले, जीवा मत्तद आनि बलमगल्लद आंद, अद रोंडु बाजकुनाल करा-करा मनना कसेरकन्ना एक्को करा-करा मंता. अद बल्हा बोक्कानाल पूलगुन वेरे-वेरे कींता, अल्हेन आत्माताल जीवातुन वेरे कींता. इंका अद मनसुना विचाराल्कुन, अवुना उद्देसाल्कुना बारेमते बरोबर वेहा पर्रंता.
ओर पुटिस्तवुन लोप्पो मोट्टा मोदाटा पलम मनमे आयागोम इत्ता ओना सतता इच्चातुन पीसि, सत्तेम पोल्लेताल मनाकुन पुटिस्तोर.
मना सामि येसु किरिस्तुना पेनबाबाना दन्यवाद आयि! ओना वेल्ले दयाताहेंदाल मनाकुन पूना रीतुने पुटिचमळ जर्गता. अद बल्हा इत्ते, पेनबाबाल येसु सामिन हातोरा लोप्पोटाल मर्रा तेहाचि, मनाकु उंदि पिस्वरता आसे हीतोर.
पेनदा संतानम आतोर बोरे आयिर, ओरा लोप्पो पेनदा गुनम मनंता. अदुनहाटीं ओर पापम किय्युर. ओर पेनदा संतानम आताहाटीं, ओर पापम किय्ये पर्रुर.
मनाकु एरपाट, बोरय्ते पेनदा मर्रि आतोर, ओर पापम किय्योर. पेनदा मर्रि ओना कापाळांतोर. आ देय्यम ओना बतल किया पर्रो.