18 पिलाल्कुनिटा! इद आकिरता वेला आंद, किरिस्तुना पगातोर वायानुर इंचि मिमेट केंजसि मत्तिर. अल्हेने इंदके किरिस्तुना वेल्लेटोरे पगातोर वातुर. इदुनहेंदाल, इद आकिरता वेला आंद इंचि मनाकु तेळियंता.
बच्चटुरो आबद्दम कबुरतोर, पेनदा कबुरतोर्कुम इंचेके वांतुर, लोकुल्कुंक सेड्डा हर्रि हुपसंतुर.
बारित्ते अव रोजकुने आबद्दम किरिस्तुल्क, पेनदा आबद्दम कबुरतोर वायानुर. आनि कुदुरते पेन पेर्कुत्ता लोकुल्कुन पसांचलय पेद्दा-पेद्दा चिन्हां, इचंत्रमता कबाह्क कीसि हुप्सानुर.
नावा पोरोल एतसेके बचुटूरो लोकुल्क वांतुर. वासि, ‘ननाने किरिस्तुन आंदुन’ इंचि वेल्लेटोर्कुन पसांचंनुर.
नावा पोरोल एतसेके बचुटूरो लोकुल्क वांतुर. वासि, ‘ओन ननाने आंदुन’ इंचि वेल्लेटोर्कुन पसांचंनुर.
अस्के येसु, “मिहगा इच्चुंगना जिम्मां मंतंगा, पिलाल्कनिटा?” इंचि पूसकीतोर. अय्ते ओर, “उंदिंका हिल्ले,” इंचि इत्तुर.
मिमेट इवन्नि तप्पाकोंटा कियना. मनाहाटीं दुनियाताल मुक्ति हियना पेनदा वेला वेल्लेन दग्गेरा एव्ता. मनम सामिन विस्वासम कीता आ वेलाकन्ना, इंदके मना मुक्ति दग्गेरा मंता. अदुनहाटीं मिमेट निद्रताल तेदाना वेला वाता. तेदसि वेलातुन एरपाट कीसि ताकट.
इंदके हीकट मारालय आसि, पोळ्द पेय्सालय आता. अदुनहाटीं हीकटते कियानसोंटव कराब कबाह्कुन होळसिसि वेलगुने कियानसोंटा बेसता कबाह्कुन मना जीवाते एतकुनकोम.
गानि ई आकिरता रोजकुने बारे, पेन दाना मर्रिनाहेंदाल मनातोनि वळ्कता. दाना मर्रिनाहेंदाले इद पूरा दुनियातुन तयार कीसि, ओन ई दुनियाता वारसदार इंचि निलाहता.
दुनिया पुट्टका मुन्नेन किरिस्तुन पेन पेरता, गानि मीवाहाटीं इव आकिर रोजकुने ई दुनियाते वातोर.
आकिरि रोजकुने पेन अंटोर्कुंक हुप्सालय तयार कीसि इरता मुक्ति, मीकु दोर्कनाहाटीं मीवा विस्वासम परकारम पेन मीकुन दाना बलमते कापाळसि स्वर्गमते इरसंता.
इंदके दुनियाते मनना अन्निटवुना आकिर रोजकु दग्गेरा एवतां. अदुनहाटीं मिमेट पारतना कियानेंके बेस विचारमते, तेल्विते मंटु.
अस्के बल्हा लोकुल्कुना नड्डुम आबद्दम कबुरतोर मत्तुर, अल्हेने मीवा नड्डुमगुडा आबद्दम कराहनोर मंदानुर. नासडेम कियाना नियमकुन ओर मक्किस पीसि वांतुर आनि बोर सामि अय्ते ओर्कुन अस्तोर, ओनगुडा ओर ओप्कुन्नुर. इल्हा ओरद-ओरे नासडेमतुन बिराना ओरापोर्रो तरकुंतुर.
आकिर रोजकुने मीकुन कारेड्डाल्क कियानोर वायानुर, वासि ओर ओरा कराब इच्चाना परकारम ताकानुर, इद पोल्ले मीक मुन्ने तेळियमळ गावाले.
बोर अय्ते, येसुन “किरिस्तु” इंचि ओप्कुन्नोरो, ओर असल आबद्दम वळ्कानोर आंदुर. ओरे किरिस्तुना पगातोर आंदुर. ओर बाबन, मर्रिन ओप्कुन्नोर.
पावरमगल्लोरिटा! नहगा पेनदा आत्मा मंता इनना अंटोरपोर्रो विस्वासम कियमट. मोमोट पेनदा कबुरतोरम इंचेके, तप्पुड बोदां कराहनोर वेल्लेन मंदि दुनियाते वेलियसंतुर. अदुनहाटीं बरोसा कियाका मुन्ने आ वळ्कानोनगा मनना आत्मां पेनदागटाल वातावेना इंचि, परिक्सा कीसि हुळट.
गानि बद आत्मा अय्ते, येसु मनकना रूपमते वातोर इंचि ओप्कुन्नो, अद आत्मा पेनदाहेंदाल वातद आयो. अद किरिस्तुना पगातोना आत्मा आंद. असोंटा आत्मा वायाना मंता इंचि मिमेट मुन्नेन केंजसि मत्तिर, अद इंदके दुनियाते वासि मंता.
येसु किरिस्तु मनकना रूपमते पुट्सि वायाहिल्लोर इंचि वेह्चि पसांचनोर वेल्लेन लोकुल्क इद दुनियाते पेय्सतुर. इसंटोरे हूळा! पसांचनोर आनि किरिस्तुना पगातोर्क.