6 मोमोट इद दुनियाता हिलाकोंटे इद दुनियाते नासडेम आयाना अदिकारिल्कुना तेल्वि वेहोम, गानि विस्वासमते गट्टिगा मत्तोर्कुंके तेल्वि वेहंतोम.
बोर अय्ते पेनदा पोल्लेतुन केंजांतोर गानि सम्सारमता रंदि, दनमता आस्ति, इसोंटा विचाराल्क ओर केंजता पोल्लेतुन ओनालोप्पो बेर्सा हिय्यों. अस्के अद पोल्लेताल बतल पायदा आयो. असंटोर इत्ते, विज्जां अरता हाह्कुना पोदाना जेगातसंटोर आंदुर.
अस्के येसु इत्तोर. “ओक्कला नीकु सत्तेमते पुरागा आयानद मत्ते, होन, निहगा बतल अय्ते मंता अदुन पूरा अम्मिसि, गरिबोर्कुंक तूसि हीम. अस्के नीकु स्वर्गमते दनम दोर्कार. पजा नहगा वासि ना पज्जो ताका,” इत्तोर.
अदुनहाटीं स्वर्गमते मंदना मीवा पेनबाबाल बल्हा पुरागा मंतोर अल्हे मिमेटगुडा मंटु.
“पजा सेड्डा कबाह्क कियाना दिवांजि तेल्विते कीता कबाह्कुन आ सिरमंत मनकल हूळसि, ‘निमे उसार मंतिन’ इंचि ओन इत्तोर. इल्हेने पेनदा लोकुल्कुंकन्ना एक्को, पेनदुन एरपाट किय्युवा दुनियाता लोकुल्क वरोंक-वरोर हियमळ-एतमळते वेल्ले तेल्विते मनांतुर.
पेनदा मुन्ने बोरे मनकल पेद्दिर्केम कियामन्नि इंचि दुनियाते बतले हिल्वोर्कुन, हय्सवोर्कुन, बतले कबळ्क ओज्जुवोर्कुन, पेन पेरता.
बल्हा इत्ते, अदे आत्माताहेंदाल वरोर बुद्दिता पोल्लें वेहंतोर, अदे आत्माताहेंदाल इंकावरोर तेल्विता पोल्लें वेहंतोर.
विस्वासुल्कुनिटा! मिमेट तेल्विते सिन्ना-पिलाल्कुनालेसीं मनमट, गानि पेद्दा मनकालोर्कुनालेसीं मंटु. कराब पोल्लेने सिन्ना-पिलाल्कुनलेसीं तेळियवाप मंटु. विचारम कियमळते पेद्दोरालेसीं मंटु.
विस्वासुल्कुनिटा! नना मिहगा वातस्के, नावा पेद्दा पोल्लेने हिलाकोंटे पेद्दा तेल्विते पेनदा बारेमते गवाइ वेहा हिल्लेन.
माक इव पोल्लें मनकना तेल्विते कराहतव आयों गानि पेनदा आत्माते कराहतव आंदुं. अवे पोल्लेन मीक तेळियागोट्सि वेहंतोम.
ई तेल्विता बारेमते दुनियाता अदिकारिल्कुंक बोर्के तेळिया हिल्ले, ओर्क गिंटा तेळियसि मत्ते, महिमागल्ला सामि येसु किरिस्तुन क्रुसुनपोर्रो मोल्लां कोह्का कोन्नेर.
विस्वासुल्कुनिटा! पेनदा आत्मा मत्तोर्कुनतोनि वळ्कताप मीवातोनि वळ्का पर्राहिल्लेन. पेनदा आत्मा हिल्वा दुनियातोरलेसीं आनि किरिस्तुनलोप्पो इंदकेगुडा पिलाल्कुनसंटोरे इंचि मीवातोनि वळ्कतन.
मोमोट दुनियाते मननेंके कास कीसि मीवा नड्डुम मननेंके, पेनदुक इस्टामाताप पवित्र आनि सत्तेमते मत्तोम, अद मनकना तेल्विते आयो गानि पेनदा कुर्पातोनि मत्तोम इंचि मावा मनसु गवाइ वेहासेक मंता. इद मावाहाटीं पेद्दिरकेमता पोल्ले आंद.
विस्वासुल्कुनिटा! नना आकिरते वेहानद इदे गदा, कुसिते मंटु. मीवा गुनम बेस इर्राट, वरोंक-वरोर दैरनेम हीम्टु, उंदि मनसुने मंटु, सांतिते मंटु, अस्के पावरम आनि सांति हियाना पेन मीवातोनि मनंता.
मना बेसता कबुरगिंटा मुस्कु वाटताप मनानय्ते, अद नासडेम आयानोराहाटींगे मंता.
किरिस्तु पेनदा रूपम आंदुर, ओना महिमाता बेसता कबुरता वेल्गुन हूळा मनि इंचि ई दुनियातोरा पेन विस्वासम कियवोरा मनसुन हीकट कीसि पोहता.
मिमेट मुन्ने इद दुनियातोर ताकाना रीति-रिवाजकुन पीसि ताकिंदिर. पोर्रो वळिते तिरियना देय्याल्कुना मुक्यल बल्हा ताकिस्ते अल्हा ताकिंदिर. इंदकेळ्कगुडा पेनदा पोल्ले परकारम ताकवोर लोप्पो अद आत्मा कबळ कीसेके मंता.
हरेक मनकन किरिस्तुनलोप्पो पूरा कीसि पेनदा मुन्ने निल्हागोम इंचि, मोमोट किरिस्तुना बारेमते हरेक मनकंक कडकते वेहांतोम, हरेक मनकंक पूरा तेल्विते करहंतोम.
किरिस्तु येसुना दासुड इपप्रास ईर मीवा लोप्पोटोरे आंदुर, मीक जोहार वेहासेक मंतोर. मिमेट पेनदा इच्चा मत्ताप पुरागा आसि, विस्वासमते गट्टिगा निल्सि मनागोम इंचि ओर बस्केळ्क मीवाहाटीं जोर हीसि पारतना कीसेके मंतोर.
गानि बोर अय्ते तेल्वि बेर्सि, मंचि-सेड्डातुन एरपाट कीसि अल्हा ताकतुरो, ओरे गाटो तिनानोरालेसीं आतुर.
अस्के किरिस्तुना बारेमते सुरुवने करियता बोदाना बारेमते मर्रा-मर्रा वळ्कमळ होळसिसि, गिचचो मुन्नेळ्क होंचि पेद्दा बेर्सतोरालेक्कते दाकोम. मरुंदि मल्का हामुरतेके ओयाना कबाह्कुनाल मनसु मार्सकुन्मळ, पेनदापोर्रो विस्वासम इरमळ,
ई तेल्वि पोर्रोटाल रेय्सि वातद आयो, गानि दुनियातागटाल, मनकनगटाल आनि देय्यमतगटाल आंद.
मनम अंटोरम बच्चुंगो तप्पुक कींतोम, गानि बोर अय्ते वळ्कानेंके उंदिगुडा तप्पु किय्योर, ओर अन्नि गुनाल्कुने पूरा मत्ता मनकल आंदुर आनि ओर ओना मेंदुलतुनगुडा पग्गमते दोहताप ईरा परांतोर.
अन्नि तीरकुना कुर्पा कियाना पेन मीकुन किरिस्तुना लोप्पो दाना बस्केळ्क मनना पेद्दातनमहाटीं केयता. मिमेट कोन्नि रोजकु तकलिपकु बोगांचतंका अदे पेन मीकुन दानलायक कींता, मीकु बलम हीसि निलाहंता.