تیتوس 1:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی2 و اون حییقَت طبقِ امید، اَبدی زندگیِ وِسه هَسه که خِدایی که هیچ وَخت دِراغ نَزِندِنه، قبل از اینکه دِنیا خَلق بَووه، اونِ وَعده ره اِما ره هِدا Faic an caibideilگیله ماز2 و اَبَدی زندگی یه امید هَمرَه که خُداییِ که هیچ وخت دُرو نَزَنِه، پِیش ازاینکه دُنیا خلق هَبو اونه وَعدِه رِه اَمَرِه هَدَه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی2 و هَین حَیقت طبقِ اِمید، اَبَدی زندگی ای سِه هَسِّه گه خِدایی گه هیچ وخت دِرو نَزِنِّه، پِش از هَینگه دِنیا خلق بَوو اونی وَعدِه رِه اَمارِه هادا. Faic an caibideil |
اون وحشی جانور که بَدی ای، دَییه، اَلان دییه دَنییه، و خَله زود هاویهِ چاهِ جِم بیرون اِنه و هِلاکتِ سَمت شونه. و اونایی که زِمینِ سَر دَرِنه که وِشون اسم از مووقه ای که دِنیا خَلق بَییه حیاتِ دفترِ دِله بنوشته نَییه، اون وحشی جانور بَدیئِنِ جِم تعجِّب کاندِنه، چوون وه دَییه، اَلان دَنییه، و خَله زود اِنه.