Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




تیتوس 1:12 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

12 شه یِتا از وِشونِ پِیغَمبِرون بااوته: «کْرتِ مَردِم همه دِراغ زَنِنه و شَرورِ وحشیِ حیوونون و اِشکم​پیس و تنبَلِنه.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

12 حَتّی ایتا از خودِشانِ پیغمبَران باَگوته: «تمام کْرتِ مَردُم دُروزَنِن، وَحشیانی شَریر و شِکَم پیس و تَنبَلِنِ.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

12 شِه یَتِه از وِشونی پِیغمبرِن بُتِه: «دِشتِه کْرتی مَردِن دِروزَنِنِه، شَرورِ وحشی حیوونن و شِکَم پیس و تَنبَلِنِه.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




تیتوس 1:12
12 Iomraidhean Croise  

چوون وه دِله ئه که زندگی و حرکِت و هَستی دارمی؛ هَمون طی که شه شِمه شاعرونِ جِم بعضیا هم بااوتِنه که حَییقَتاً وه نَسلِ جِم هَسِنه.


هم یَهودی و هم اونایی که یَهودِ دینِ قبول هاکاردِنه؛ و همین طی کْرت و عربِستانِ مَردِم - همه اِشنُمبی که اینا اَمه زِوون، خِدائه قِوَّت و عجیبِ کارائه جِم گَب زَندِنه.»


چوون اون بندر زِمسونِ سَر هاکاردِنِ وِسه خوار نَییه، اینِ خاطِری، ویشترِ اون آدِمون تَصمیم بَییتِنه که شه سَفِرِ ادامه هادیم، این امیدِ هِمراه که فینیکسِ بندِرِ بَرِسیم و زمسونِ اونجه سَر هاکانیم. این بندر کْرِتِ دِله بییه و وه دیم هم جِنوب غربی و هم شِمال غربیِ سَمت بییه.


پَس وَختی یِواش یِواش جنوبِ وا دَکِته، وِشون گِمون هاکاردِنه شه مقصد بَرِسینه؛ لَنگرِ بَکِشینه و کرِتِ راسه، دریالوِ نَزیکی پیش بُوردِنه.


چَن روز یواش یواش بُوردیمی و سَختیِ هِمراه کْنیدوسِ دریالو بَرِسیمی. ولی وا اَنده توش داشته که مجبور بَیمی شه مسیرِ عَوِض هاکانیم و کْرِتِ جزیره اون وَرِ جِم که وا نَزو بییه بوریم، تا سالمونیِ شَهرِ پَلی پیش بوردیمی.


چوون این‌طی آدِمون اَمه خِداوند مَسیحِ، خِدمِت نَکاندِنه، بلکه شه اِشکمِ سیر هاکاردِنِ دِمبال دَرِنه و قَشنگِ گَب ها و چاپلوسیِ هِمراه ساده آدِمونِ گول زَندِنه.


وِشونِ آخِر عاقبت هِلاکتِ. وِشونِ خِدا، وِشون اِشکِمه، و ننگ آوِرِ چیا ره اِفتخار کاندِنه، وِشون زِمینی چیائه خَوِری فکر کاندِنه.


دِراغ زَن ها و دِرویونی این طی تعالیمِ یارنِنه که وِشونِ وِجدان بَمِرده.


اینِ وِسه تِ ره کْرتِ جزیرهِ دِله سَر اییِشتِمه تا نصف و نیمه کارا ره سَرسامون هادی و هَمون‌ طی که تِ ره بااوتِمه، هر شهری دِله مشایخی ره بییِلی.


ولی وِشون حیوونِ وارینه که شعور نِدارنِنه و شه غریزهِ هِمراه رِفتار کاندِنه، که دِنیا بییَمونه تا تلهِ دِله دَکِفِن و هِلاک بَووِن و اون چیایی که نَتوندِنه بِفَهمِنِ، کفر گانِنه و شه فِسادِ دِله هِلاک بونِنه


وِشون راسِ راهِ وِل هاکاردِنه و گمراه بَینه، وِشون بَلعام، بِعورِ ریکائه راهِ پیش بَییتِنه که ناراسیِ مِزِّ دوس داشته.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan