رومی ایشون 9:20 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

²⁰ ولی ای آدِم، تِ کی ای، که خِدائه هِمراه دِهون به دِهون بونی؟ «مگه مخلوق تونده شه خالقِ باره چه مِ ره این طی بِساتی؟»

گیله ماز

²⁰ وَلی اِی آدَمی، تو کی ایی که خُدای هَمرَه دَهَن به دَهَن بونی؟ «مَگِه مخلوق تانِه خودشه خالِقِ باگو چِرا مَرِه اینجور بِساتی؟»

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

²⁰ ولی اِی آدَم، تو کی ای گه خِدایی هَمرا دِهِن به دِهِن وونی؟ «مَگِه مخلوق بَتِنِّه شی خالِقِ بُئِه چه مِنِه هَینجور بَساتی؟»

رومی ایشون 9:20 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 20:15

مَگه مِن حَق نِدارمه اون طی که مِ دِل خوانِه شه مالِ هِمراه هاکانِم؟ چِش نِدارنی مِ دَس دِلوازی ره بَوینی؟'

لوقا 12:14

ولی عیسی وه ره بااوته: «ای مَردی، کی مِ ره شِمه میون اِرث رَسِدگَر هاکارده؟»

رومی ایشون 14:4

تِ کی ئی که یه نَفِرِ دییهِ نوکِرِ قِضاوِت کاندی؟ چه، وه، شه ایمونِ سَر بَمونه یا دَکفه، وه اربابِ ربط دارنه. و وه هم شه لینگِ سَر موندِنه و خِداوند تونده وه ره سَر پا داره.

رومی ایشون 2:1

پَس تِ ای آدِمی که یه نَفِر دییه ره قِضاوت کاندی، هر کی که بوئی هیچ عذرِ بهونه ای نِدارنی. چوون وَختی که یه نَفِر دییه ره قِضاوِت کاندی، شه ره مَحکوم هاکاردی؛ چوون تِ، اِی که قِضاوِت کاندی، شه هَمون کارِ کاندی.

رومی ایشون 2:3

تِ ای آدِمی که بَقیه ره قِضاوِت کاندی و شه اون کارا ره کاندی، گمون کاندی که خِدائه قضاوتِ جِم دَر شونی؟

رومی ایشون 9:21

مگه یِتا پیلکا ساز اختیار نِدارنه که یِتا میس گِلِ جِم، یِتا ظَرف، مهمِ کارهائه وِسه و یِتا دییه ظَرف، اون کارهایی که مهم نییهِ وِسه، بَسازه؟

رومی ایشون 9:22

چی بونه بااوتِن اگه خِدا با اینکه خوانه شه غِیظِ سِراغ هاده و شه قِدِّ بِشناسِنه، ظرفایی ره که اونائه سَر غِیظ هاکارده و هِلاکتِ وِسه آماده بَینه ره خَله صبر هِمراه تِحَمُّل هاکانه،

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 1:20

حَکیمِ آدِم کِجه دَره؟ توراتِ مَلِّم کِجه دَره؟ اونی که این زمونه دِله نَظِر دِنه کِجه دَره؟ مَگه خِدا، دِنیائه حِکمتِ نادونی نَکارده؟

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 7:16

چوون اِی زَن، کِجه جِم دوندی که نَتوندی شه مَردی ره نِجات هادی؟ و یا اِی مَرد، کِجه جِم دوندی که نَتوندی شه زِنا ره نِجات هادی؟

اول تیموتائوس 6:5

و هَمش مَردِمِ میون جَنگ و جِدالِ باعث بونه که وِشونِ فکر فاسد بَییه و حَییقَتِ جِم بی نَصیب بونِنه، خیال کاندِنه، دینداری یِتا وسیله منفعتِ وِسه هَسه.

دوم تیموتائوس 2:20

یِتا گَتِ سِره دِله، فِقَط طِلا و نِقره ظرفا دَنیه، بلکه چویی و گلی هم دَره؛ بعضی از اونا مهمِ کارائه وِسه به کار اِنِنه و بعضیا هم دَمِ دَسیِ وِسه.

تیتوس 2:9

نوکِرونِ تَشویق هاکان که همه چیِ دِله شه اَربابونِ مطیع بوئِن، بدون اینکه وِشونِ هِمراه جرِّ بحث هاکانِن، وِشونِ راضی دارن

یعقوبِ نامه 2:20

ای نادون، خوانی بَدونی چه ایمون، بی اعمال بی‌ثَمِرِ؟