رومی ایشون 4:15 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹⁵ چوون شَریعَت خِدائه غَضِبِ یارنه؛ ولی اونجه که شَریعَت دَنییه، شَریعتِ بِشکِسِن هم دَنییه.

گیله ماز

¹⁵ چون شریعَت خُدایِ غَضَب هارنه؛ وَلی اوجه ایی که شریعَت دَنیِه، شریعَتِ بِشکِندَن هم دَنیِه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹⁵ چون شریعَت خِدایی غَضَبِ اُرنِه؛ ولی اوجِه ای گه شریعَت دَنیِه، شریعَتی بِشکانیَن هَم دَنیِه.

رومی ایشون 4:15 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ یوحنا 15:22

اگه نییَمو بیمه و وِشونِ هِمراه گَب نَزو بیمه، گِناه نِداشتِنه؛ ولی اَلان دییه شه گِناهونِ وِسه عذر و بهونه ای نِدارنِنه.

اِنجیلِ یوحنا 3:36

اونی که ریکا ره ایمون دارنه، اَبدی زِندِگی دارنه؛ ولی اونی که ریکائه جِم اِطاعت نَکانده، زِندِگی ره نَوینده، بلکه خِدائه خَشم وه سَر موندگارِ.»

رومی ایشون 1:17

چوون انجیلِ دِله، اون صالحی ای که خِدائه جِم هَسه دیار بونه، که اَوِّل تا آخِر ایمونِ سَر پابرجائه. هَمون طی که حَبَقوقِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «صالح آدِمون ایمونِ هِمراه زندگی کاندِنه.»

رومی ایشون 5:13

چوون راس راسی قبل از اون که شَریعَت هِدا بَووه، گِناه دِنیائه دِله دَییه، ولی اونجه ای که شَریعَت دَنی بوئه، گِناه به حِساب نِننه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 15:56

مَرگِ نیش گِناهِ و گِناهِ قِوَّت، شَریعتِ.

غَلاطیان 3:10

چوون تِمومِ اونایی که خوانِنه شَریعتِ اَعمالِ به جا بیارِن، همه لعنِتِ بِن دَرِنه، چوون توراتِ کتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «هر کی تِموم اونچیِ که شَریعتِ کتابِ دِله بَنوِشته بَییه ره پایند نَبوئه و اونا ره به جا نیاره. لعنت بَووه»

غَلاطیان 3:19

پَس مَنظور شَریعتِ جِم چی بییه؟ شَریعَت، تقصیراتِ خاطِری زیاد بَییه، اون هم فِقط تا مووقه ای که اون «نَسل» که وَعده اشاره کارده، بِیّه. شَریعَت فرشته هائه طریق و یِتا واسطه‌ گرِ دَسِ طریق، برقِرار بَییه.

اِفِسُسیان 5:6

نییِلین هیچ کی شِما ره مِفتِ گَبِ هِمراه گول بَزِنه، چوون همین چیائه خاطِریِ که خِدائه غیظ وِشونِ سَر که نافرمونی کاندِنه، اِنه.

کولُسیان 3:6

اینائه وِسه خِدائه غَضب نا فرمونِ ریکائونِ سَر بییَمو.

اوّل یوحنا 3:4

هر کی گِناهِ دِله زِندِگی کانده شَریعتِ علیه زندگی کانده؛ گناه، شَریعتِ علیه عَمِل کانده.

یوحنایِ مکاشفه 19:15

و وه دِهونِ جِم یِتا تیزِ شمشیر بیرون اییَمو، تا اونِ هِمراه ملّتها ره بَزِنه. «آهنی عصائه هِمراه وِشونِ سَر حکومت کانده.» وه خِدائه قادرِ مطلقِ غیظ و غَضِبِ اَنگورِ، شِرابِ حوضِ دِله لَگِد مال کانده.