رومی ایشون 3:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁵ ولی اگه اَمه ناراستی، خِدائه راستی ره دیار کانده، چی وِنه باریم؟ مگه خِدا، اون مووقه که اَمه وِسه غَضِب کانده، ظالِمِ؟ مِن آدِمِ واری دَره گَب زَمبه.

گیله ماز

⁵ وَلی اَگه اَمِی ناراسّی خُدایِ راسّی رِه معلوم کانِه، چی بایسّی باگوییم؟ مَگِه خُدا اون موقِه که اَمیی وَسین غضب کانه ظالِمِ؟ مَن آدَمِ مِثان دَرَم گَب زَنَم.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁵ ولی اگه اَمِه ناراسی خِدایی راسی رِه معلوم کِنِّه، چی وِنِه بُئیم؟ مَگِه خِدا هون موقِه گه اَمِسِه غضب کِنِّه ظالِمِه؟ مِن آدَمی تَرا دِ گَب زَمِّه.

رومی ایشون 3:5 Iomraidhean Croise

رومی ایشون 12:19

ای عزیزون، هیچ وَخت شه، تَقاص نَیرین، بلکه اونِ خِدائه غَضِبِ دَس واگذار هاکانین. چوون توراتِ دِله بَنوِشته بَییه که «خِداوند گانه: ”تَقاص، مِ شِنه، مِنِمه که سِزا دِمبه»

رومی ایشون 2:5

ولی تِ شه سَر سَختی و شه دلِ خاطِری که نِخوانه تووبه هاکانه، خِدائه غَضبِ شه وِسه، غَضِبِ روزِ وِسه اِمبار کاندی، روزی که اونِ دِله خِدائه عادلانه قِضاوِت دیار بونه.

رومی ایشون 3:19

اِسا دومبی که اونچی شَریعَت گانه کِسایی وِسه ئه که شَریعتِ بِن دَرِنه تا هر دِهونی دَوِسه بَووه و تِمومِ دِنیا، خِدائه حِضور، جِوابگو بوئِن.

رومی ایشون 3:7

ولی اگه مِ دِراغِ طریق، خِدائه حَییقت ویشتر جِلال گِرنه، دییه چه مِن یِتا گِناهکارِ واری مَحکوم بومبه؟»

رومی ایشون 4:1

پَس اونچیِ خَوِری که اِبراهیم به دَس بیارده چی بونه بااوتِن، وه که جسماً، اَمه جَد بِشمارِسه بونه؟

رومی ایشون 5:8

ولی خِدا این طی شه مِحبَّتِ اِما ره سِراغ هِدا که وَختی هَمتی اِما گِناهکار بیمی، مَسیح اَمه وِسه بَمِرده.

رومی ایشون 6:1

پَس چی باریم؟ همین طی گِناه هاکانیم تا فِیض زیاد بَووه؟

رومی ایشون 6:19

مِن دَرِه آدِمِ زِوونِ هِمراه شِمه هِمراه گَب زَمبه: اینِ وِسه که آدِمِنی و شِمه جِسم ضعیفِ. چوون همون‌طی که قبلاً شه تَنِ اعضا ره، نوکِرِ واری، ناپاکی و بی قانونیِ دَس که روز به روز ویشتر بونِسه بِسپارِسِنی، پَس اِسا اونا ره صالحیِ نوکِرونِ دَس بِسپارین که قدوسیتِ خَتم بونه.

رومی ایشون 7:7

پَس چی باریم؟ مگه شَریعَت گِناهِ؟ اَصلاً! با این حال اگه شَریعَت دَنی بییه، نَدونِسیمی گِناه چیه. چوون اگه شَریعَت نااوته بییه «طِمَع نَکِن»، نَدونِسیمی طِمع هاکاردِن چیه.

رومی ایشون 8:31

پَس همهِ اینائه خَوِری چی تومبی باریم؟ اگه خِدا اَمه هِمرائه، کی تونده اَمه علیه بوئه؟

رومی ایشون 9:30

پَس چی باریم؟ غیرِ یهودیونی که صالحیِ دِمبال دَنی بینه، اونِ به‌دَس بیاردِنه، یعنی اون صالحی ره که ایمونِ راهِ جِم به دَس اِنه؛

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 15:32

اگه مِن اَفِسُسِ شَهرِ آدِمون که وَحشیِ حیوونونِ وارینه، جَنگ هاکاردِمه، مِ وِسه چه سودی داشته. آدِمیِ دید، گَب زَمبه اگه مِرده ها زنده نَوونِنه، «بِئین بَخُریم و بَنوشیم چوون فِردا مییِرمی.»

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 9:8

مگه این چیا ره آدِمیِ فِکرائه هِمراه گامبه؟ مگه شَریعَت هم اینِ نارنه؟

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 6:4

بلکه هر کاری دِله که کامبی، سِراغ دِمبی که خِدائه نوکرون هَسیمی: خَله تِحَمّلِ هِمراه، مصیبتائه دِله، سختیائه و بِلاهائه دِله،

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:11

چوون که بَوینین این غُصّه ای که خِدائه وِسه بییه، شِمه دِله چه شور و شوقی بار بیارده: البته همین شور و شوقِ که نِشون دِنه که تقصیرکار نینی. چه غیظِ دِله چه تَرسِ دِله چه حَسرتِ دِله، چه غیرتِ دِله و چه مِجازاتِ دِله. هر لحاظِ جِم ثابت هاکاردینی که اون قضیهِ دِله بی‌تقصیر بینی.

غَلاطیان 2:18

چوون اگه اونچی که شه له هِدامه ره اَت کَش دییه بَسازِم، نِشون دِمبه که خِطاکارِمه

غَلاطیان 3:15

ای بِرارون، بییِلین روزمره زندگیِ جِم یِتا مثال بَزِنِم. هیچ‌کَس نَتونده یِتا عَهدِ که آدِمی رسمی هاکارده بوئه ره، باطل هاکانه یا یه چی اونِ اضافه هاکانه.

یوحنایِ مکاشفه 15:3

و وِشون خِدائه خادِم، موسیِ سرود و وَرهِ سرودِ خوندِسِنه و گاتِنه: «تِ کارا گَت و عجیبِ، ای خداوند خِدائه قادرِ مطلق. تِ راه ها چَنده عدل و حقِّ، ای مِلّت هائه پادشاه.

یوحنایِ مکاشفه 18:20

ای آسِمون وه وِسه ذوق هاکان! ای مِقدّسین و پِیغَمبِرون و رَسولون وه وِسه ذوق هاکانین! چوون خِدا شِمه تَقاصِ وه جِم بَییته.»