رومی ایشون 2:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 پَس تِ ای آدِمی که یه نَفِر دییه ره قِضاوت کاندی، هر کی که بوئی هیچ عذرِ بهونه ای نِدارنی. چوون وَختی که یه نَفِر دییه ره قِضاوِت کاندی، شه ره مَحکوم هاکاردی؛ چوون تِ، اِی که قِضاوِت کاندی، شه هَمون کارِ کاندی. Faic an caibideilگیله ماز1 پَس، تو اِی آدمی که یِنفر دیگَر رِه قضاوت کانی، هر کی که هیسی هیچ عُذر و بَهانه ای نِداری. چون یِنَفَر دیگَرِ قضاوت هَکُردَنِ هَمرَه، تِرِه محکوم هَکُردی، چون تو، که قضاوت کانی، خودِت هَمون کارِه کانی. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی1 پَس، تو اِی آدمی گه یَنَفَر دییَرِ قضاوت کِنّی، هر کی گه ووئی هیچ عِذر و ویهومِه ای نارنی. چون وختی گه یَنَفَر دییَرِ قضاوت کِنّی، شِرِه محکوم هاکِردی، چون تو، اِی گه قضاوت کِنّی، شِه هَمون کارِ کِنّی. Faic an caibideil |
رومی ایشون 2:1
20 Iomraidhean Croise
Sanasan