رومی ایشون 16:18 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی18 چوون اینطی آدِمون اَمه خِداوند مَسیحِ، خِدمِت نَکاندِنه، بلکه شه اِشکمِ سیر هاکاردِنِ دِمبال دَرِنه و قَشنگِ گَب ها و چاپلوسیِ هِمراه ساده آدِمونِ گول زَندِنه. Faic an caibideilگیله ماز18 چون اینجور آدَمان اَمیی خُداوند مَسیحِ خِدمَت نُکانَن، بلکه خودِشانِه شِکَمِ سیر هَکوردَنِ دُمّال دَرِن و قَشنگِ گَبانِ و چاپلوسی هَمرَه سادِه آدَمان گول زَنَن. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی18 چون هَینجور آدَمِن اَمِه خِداوند مَسیحِ خِدمَت نَکِنِنِه، بَلگی شی اِشکَمی سِئر هاکِردنی دِمال دَرِنِه و قَشنگِ گَبا و چاپلوسی ای هَمرا سادِّه آدَمِنِ گول زَنِنِه. Faic an caibideil |
وِشون بدونِ هیچ ترسی شِمه پِر مِحَبَّتِ مهمونی هائه دِله شِمه هِمراه خارنِنه و نوش کاندِنه ولی اون صخرهِ وارینه که اوه ره جِر وَرنه و نَبونه اونا ره بَدی؛ وِشون چَپونونی هَسِنه که فِقَط شه فکرِنه؛ بی وارشِ اَبرایی وارینه که وا اونا ره وَرنه و وِشون آخِرِ پاییزِ بی میوه دارنِنه که دِ کَش بَمِردِنه و بِنهِ جِم بَکِندی بَینه.