رومی ایشون 14:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی6 اونی که یِتا خاصِ روزِ احترامِ دارنه، خِداوندِ احترامِ وِسه این کارِ کانده. اونی که خارنه، خِداوندِ احترامِ وِسه خارنه، چوون خِدا ره شِکر کانده. ولی اونی هم که نَخارنه، وه هم خِداوندِ احترامِ وِسه این کارِ کانده و خِدا ره شِکر کانده. Faic an caibideilگیله ماز6 اونیکه ایتا خاصِ روزِ احترامِ داره، خُداوَندِ احترامِ وَسین این کارِ کانِه. اونیکه خارنِه، خُداوَندِ احترامِ وَسین خارنِه، چون خُدا رِه شُکر کانِه. وَلی اونی هم که نُخارنِه، اون هَم خُداوَندِ احترامِ وَسین این کارِ کانِه و خُدا رِه شُکر کانِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی6 اونیگه یَتِه خاصِ روزی احترامِ دارنِه، خِداوندی احترامی سِه هَین کارِ کِنِّه. اونیگه خارنِه، خِداوندی احترامی سِه خارنِه، چون خِدارِه شِکر کِنِّه. ولی اونی هَم گه نَخارنِه، وی هَم خِداوندی احترامی سِه هَین کارِ کِنِّه و خِدارِه شِکر کِنِّه. Faic an caibideil |