یوحنایِ مکاشفه 9:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی4 و اونا ره بااوته بَییه که نا زِمینِ واش ها ره و نا هیچ سبزِ گیاه یا داری ره صدمه نَزِنِن، بلکه فِقَط مَردِمی ره صدمه بَزِنِن که خِدائه مُهرِ شه پیشونیِ سَر ندارنِنه. Faic an caibideilگیله ماز4 و اوشانِه باَگوته هَبا که نه زمینِ واشِشان، و نه هیچ سَبزِ گیاه یا داری رِه صدمِه نَزِنِن، بلکِه فقط مَردُمِی رِه صدمِه بَزنِن که خُدایِ مُهرِ خودِشانِه پیشانی سَر نِدارَن. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی4 و اونِنِه بُتِه بَوِه گه نا زَمینی واشیشونِ، و نا هیچ سَبزِ گیاه یا داری رِه صدمِه نَزِنِن، بلگی فقط مَردِنی رِه صدمِه بَزنِن گه خِدایی مِهرِ شی سالی سَر نارِنِه. Faic an caibideil |