یوحنایِ مکاشفه 7:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی2 بعد یِتا دییه فرشته بَدیمه از اونجه که اِفتابِ در اِنه، آسِمونِ سَمت بالا بورده و زنده خِدائه مُهر، وه هِمراه دَییه. و بِلِندِ صِدائه هِمراه اون چهارتا فرشته ره که وِشونِ قِوَّت هِدا بییه تا زِمین و دریا ره صَدِمه بَزِنِنِ صدا هاکارد و بااوته: Faic an caibideilگیله ماز2 ایما ایتا دیگه فرِشتِه بَدییَم از اوجِه که آفتو در هَنه، آسمانِ سمت جآر بَشَه و زندهِ خُدایِ مُهر اونه هَمرَه دَبا. و بُلَندِ صِدای هَمرَه اون چار تا فرشته رِه که اوشانه قُوَّت هَدَه هَبا با تا زمین و دریا رِه صدمِه بَزِنِن، دُخوانِسِّه و باَگوته: Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی2 اَزما یَت دییَر فرِشتِه بَئیمِه از اوجِه گه آفتاب در اِنِه، آسمونی سمت لُو بوردِه و زینِّه خِدایی مِهر وی هَمرا دَوِه. و بِلَنِ صِدایی هَمرا هون چار تا فرشته رِه گه وِشونِه قِوّت هادا بَوِه وِه تا زمین و دریارِه صدمِه بَزِنِن، بَخونِسِه و بُتِه: Faic an caibideil |