یوحنایِ مکاشفه 6:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی5 وَختی که وَره سِوّمین مُهرِ بِشکِسه، بِشنُسِمه که سِوّمین زنده مخلوق بااوته: «بِرو!» و مِن بَدیمه و هارِش، یِتا سیوِ اَسب بییه و اونی که اون اسبِ سَر سِوار بییه شه دَسِ دِله یِتا ترازو داشته. Faic an caibideilگیله ماز5 وختی که وَرِّه، سِوّمین مُهرِ بِشکِندِه، بِشنَوِسَّم که سِوّمین زندهِ مخلوقِ باَگوته: «بیِه!» هَمینکه بِیشییَم، ایتا سیا اَسب بَدییَم و اونیکه اون اَسبِ سَر سَوار با خودشه دَسِ دِلهِ ایتا ترازو داشتِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی5 وختی گه وَرکا، سِوّمین مِهرِ بِشکانیه، بِشنُسِمِه گه سِوّمین زینِّه مخلوقِ بُتِه: «بِرِه!» و مِن بئیمِه و هارِش، یَتِه سیو اَسب وِه و اونیگه هون اَسبی سَر سِوار وِه شی دَسی دِلِه یَتِه ترازو داشتِه. Faic an caibideil |