یوحنایِ مکاشفه 6:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹ اون مووقه وَره ره بَدیمه که یِتا از اون هفتا مُهرِ بِشکِسه و بِشنُسِمه یِتا از اون چهارتا زنده مخلوق یِتا صدائه هِمراه که رعدِ واری بییه بااوته: «بِرو!»

گیله ماز

¹ اون موقِه وَرِّه رِه بَدییَم که ایتا از اون هفتا مُهرِ بِشکِندِه، و بِشنَوِسَّم که ایتا از اون چارتا زندهِ مخلوق ایتا صِدایِ هَمرَه، که رادی مِثان با، باَگوته: «بیِه!»

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹ هون موقِه وَرکارِه بَئیمِه گه یَتِه از هون هفتا مِهرِ بِشکانیِه، و بِشنُسِمِه گه یَتِه از هون چارتا زینِّه مخلوق یَتِه صِدایی هَمرا، گه هِتی رادی تَرا وِه، بُتِه: «بِرِه!»

یوحنایِ مکاشفه 6:1 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ یوحنا 1:29

فِردائه اون روز، یحیی عیسی ره بَدیئه که وه سَمت اِنه، بااوته: «هارِشین» این خِدائه قِروونی وَرهِ که گِناهِ دِنیائه جِم گِرنه و وَرنه!

اعمال رَسولان 4:20

چوون اِما نَتومبی اونچی بَدیمی و بِشنُسیمی ره ناریم.»

یوحنایِ مکاشفه 11:19

بعد خِدائه معبد آسمونِ دِله واز بَییه؛ و خِدائه عَهدِ صَندِق وه مَعبِدِ دِله دیار بَییه؛ و یهویی آسِمونِ برق و رَعد و گَتِ صِدا و زلزله و تِندِ تَگِرگ بییه که اییَمو.

یوحنایِ مکاشفه 13:8

و تِمومِ اونایی که زِمینِ سَر دَرِنه و اون وحشی جانورِ پَرَسِش کاندِنه - یعنی هر کس که وه اسم، وَرهِ حیاتِ دفتر دِله بَنوشته نَییه، هَمون وَره که قبل از این که دِنیا خَلق بَووه، قِروونی بَییه بییه.

یوحنایِ مکاشفه 14:2

و مِن آسِمونِ جِم یِتا صِدا بِشنُسِمه، یَته خَله اوهِ صِدائه واری و رَعدِ واری بِلِند بییه. اون صِدا که بِشنُسِمه چنگنوازونِ صِدائه واری بییه، اون مووقه که چَنگ زَندِنه.

یوحنایِ مکاشفه 19:6

بعد یِتا صِدا بِشنُسِمه که یِتا گَتِ جَمیّتِ صِدا ره موندِسه، و فِراوونِ اوه هائه واری بییه، و رعدِ بِلِندِ صدا، که داد زوئه و گاته: «هَلِلویاه! چوون که اَمه خِدا، خِداوندْ، خِدائه قادر مطلق، دَره سلطِنت کانده.

یوحنایِ مکاشفه 4:8

و اون چهارتا زنده مخلوق، هر کِدوم شیش تا بال داشتِنه و دور تا دور و وِشون میون، چِشِ جِم پِر، و شو و روز یه سَرِ گاتِنه: «قدّوسِ، قدّوسِ، قدّوسِ خِداوندْ خِدائه قادر مطلق، وه که دَییه و دَره و اِنه.»

یوحنایِ مکاشفه 5:1

اون مووقه اون تخت‌نشینِ راسِ دَسِ دِله یِتا طومار بَدیمه که وه پِشت و رو بَنوشته‌ بَییه بییه، و هفتا مُهرِ هِمراه، مهر و موم بَییه بییه.

یوحنایِ مکاشفه 5:12

و بِلِندِ صِدائه هِمراه گاتِنه: «اون وَره که قِروونی بَییه لیاقت دارنه که قِدرَت و ثَروِت و حِکمَت و قِوَّت، و حرمت و جِلال و بَرکَت وه پیشکش بَووه.»

یوحنایِ مکاشفه 5:8

وَختی که طومارِ بَییته، اون چهارتا زنده مخلوق و اون بیست و چهارتا پیر وَرهِ روب رو، بِنهِ سَر دَکِتِنه. هر کِدوم از وِشون، یِتا سازِ چَنگ شه دَس داشتِنه و پیاله هایی طِلائه جِم داشتِنه، که بُخورِ جِم پِر بییه که هَمون مقدّسینِ دِعاها هَسه.

یوحنایِ مکاشفه 6:3

و وَختی که وَره دِوّمین مُهرِ بِشکِسه، بِشنُسِمه که دِوّمین زنده مخلوق بااوته: «بِرو!»

یوحنایِ مکاشفه 6:5

وَختی که وَره سِوّمین مُهرِ بِشکِسه، بِشنُسِمه که سِوّمین زنده مخلوق بااوته: «بِرو!» و مِن بَدیمه و هارِش، یِتا سیوِ اَسب بییه و اونی که اون اسبِ سَر سِوار بییه شه دَسِ دِله یِتا ترازو داشته.

یوحنایِ مکاشفه 6:7

وَختی که وره چهارمین مُهرِ بِشکِسه، چهارمین زنده مخلوقِ صدا ره بِشنُسِمه که بااوته: «بِرو!»

یوحنایِ مکاشفه 8:1

وَختی که وَره هَفتِمین مُهرِ بِشکِسه، حدودِ نیم‌ساعت آسمونِ دِله سکوت برقرار بَییه.