یوحنایِ مکاشفه 5:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی6 و تَختِ میون اون چهار تا زنده مخلوق و پیرائه میون یِتا وَره بَدیمه اِیست هاکارده بییه که یِتا قِروونیِ واری، هفتا شاخ و هفتا چِش داشته،که خِدائه هفتا روحِنه که تِمومِ آدِمونی که زِمینِ سَر دَرِنهِ وِسه بَفرِسی بَینه. Faic an caibideilگیله ماز6 و تختِ میَن، اون چارتا زندهِ مخلوق و ریش سِفیدانِ میَن ایتا وَرِّه بَدییَم ایسَبا که ایتا قُربانی یه مِثان هفتا شاخ و هفتا چِش داشتِه، که خُدای هفتا روحِن که تمام آدمانی که زمینِ سَر دَرِن وَسین بَرِسانده هَبان. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی6 و تختی میِن، هون چارتا زینِّه مخلوق و ریش سِفیدِنی میِن یَتِه وَرکا بَئیمِه اِسّاوِه گه یَتِه قِروونی ای تَرا هفتا شاخ و هفتا چِش داشتِه، گه خِدایی هفتا روحِنِه گه دِشتِه آدمنی گه زَمینی سَر دَرِنِه ای سِه بَرِسانی بَوِنِه. Faic an caibideil |