یوحنایِ مکاشفه 4:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

² هَمون لَحظه خِدائه روحِ جِم پِر بَیمه و یِتا تخت آسمونِ دِله بَدیمه که یه نَفِر اون تَختِ سَر نیشته بییه.

گیله ماز

² همون دَم خُدایِ روحِ جی پُر هَبام و ایتا تَخت آسِمانِ دِلهِ بَدییَم که یِنفر اون تَختِ سَر نیشته با.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

² هَمون دَم خِدایی روحی جا پِر بَوِمِه و یَتِه تَخت آسِمونی دِلِه بَئیمِه گه یَنَفَر هون تَختی سَر نیشت وِه.

یوحنایِ مکاشفه 4:2 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 22:43

عیسی وِشونِ بااوته: «پَس چی طی داوود خِدائه وَحیِ هِمراه، مَسیحِ خِداوند صدا کانده؟ چوون که داوود گانِه:

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 8:1

اِسا اَصل مطلبی که اِما دَره گامبی اینِ که: اِما این طی کاهِنِ اعظمی دارمی که خِدائه مِتعالِ تَختِ راسِ دَسِ طَرِف، آسِمونِ دِله نیشته

یوحنایِ مکاشفه 1:10

خِداوندِ روزِ دِله، خِدائه روحِ جِم پِر بَیمه و یِتا بِلِندِ صِدا، شیپورِ صِدائه واری شه دِمبالِ سَر بِشنُسِمه

یوحنایِ مکاشفه 12:5

اون زِنا یِتا ریکا ‌بِزا، یِتا ریکا که قرارِ آهنیِ عصائه هِمراه تِمومِ ملّت ها سَر حِکومت هاکانه. ولی وه وَچه، خِدا و و وه تَختِ سَمت بَییته بَییه.

یوحنایِ مکاشفه 17:3

اون فرشته خِدائه روحِ دِله مِ ره صحرا بَوِرده. اونجه یِتا زِنا ره بَدیمه که یِتا سِرخِ وحشی جانورِ سَر سِوار بییه، اون جانورِ تَن، کفرآمیزِ اِسم هائه هِمراه دَپوشی بییه، و هفتا کلّه و ده تا شاخ داشته.

یوحنایِ مکاشفه 19:4

و اون بیست و چهارتا پیر و اون چهارتا زنده مخلوق شه دیمِ سَر دَکِتِنه ‌و خِدا که تَختِ سَر نیشته بییه ره پرسِش هاکاردِنه و بااوتِنه: «آمین. هَلِلویاه!»

یوحنایِ مکاشفه 20:11

بعد یِتا گَتِ اسبهِ تخت بَدیمه، و یه نَفِر که وه سَر نیشته بییه. آسِمون و زِمین وه حِضورِ جِم فِرار کاردِنه و هیچ جایی وِشونِ وِسه پی دا نَییه.

یوحنایِ مکاشفه 21:10

و وه، خِدائه روح دِله مِ ره یِتا گَت و بِلِندِ کوهِ سَر بَوِرده و اورشَلیمِ مِقدَّسِ شَهرِ مِ ره سِراغ هِدا که آسمونِ جِم خِدائه وَرِ جِم دَییه جِر اییَمو.

یوحنایِ مکاشفه 21:5

و اون تخت‌نشین بااوته: «هارِش، مِن همۀ چیا ره جدید کامبه.» و اَی هم بااوته: «اینا ره بَنویس چوون این گَب ها راسِ و بونه اِعتماد هاکارد.»

یوحنایِ مکاشفه 3:21

«هر‌ کی پیروز بَووه، اینِ وه ره دِمبه که مِ هِمراه مِ تَختِ سَر هِنیشه، هَمون‌ طی که مِن پیروز بَیمه و شه پییِرِ هِمراه وه تَختِ سَر هِنیشتِمه.

یوحنایِ مکاشفه 4:10

اون بیست و چهارتا پیر، اون تخت‌نشینِ روب رو بِنهِ سَر کَفِنِنه و وه ره که تا اَبد و تا اَبد زنده ئه ره پَرَسِش کاندِنه و شه تاجِ وه تَختِ جلو دِم دِنِنه و گاننه:

یوحنایِ مکاشفه 4:5

تَختِ جِم، برق و گَتِ صِدا و رَعد اییَمو. هفتا روشنِ مشعل تَختِ جلو دَییه. که خِدائه هفتا روحِنه.

یوحنایِ مکاشفه 4:9

هر وَخت که اون زنده مخلوقا، اون تخت‌نشینِ وِسه، اونی که تا اَبد و تا اَبد زنده ئه، جِلال و حِرمت و شُکر پیشکش کاندِنه،

یوحنایِ مکاشفه 5:1

اون مووقه اون تخت‌نشینِ راسِ دَسِ دِله یِتا طومار بَدیمه که وه پِشت و رو بَنوشته‌ بَییه بییه، و هفتا مُهرِ هِمراه، مهر و موم بَییه بییه.

یوحنایِ مکاشفه 5:13

بعد بِشنُسِمه که هر خَلق بَییه ای که آسمونِ دِله و زِمینِ سَر و زِمینِ بِن و دریائه دِله، و هر چی که اونائه دِله دَره، گانه: «اون تخت نشینِ وِسه و وره وِسه، حمد و ثناء و حِرمت و جِلال و قِوَّت بِیّه، تا اَبد و تا اَبد.»

یوحنایِ مکاشفه 6:16

وِشون کوه ها و صخره‌ها ره گاتِنه: «اَمه سَر دَکِفین و اِما ره اون تخت‌نشینِ چِشِ جِم و اون وره غَضِبِ جِم جا هادین.