یوحنایِ مکاشفه 4:10 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی10 اون بیست و چهارتا پیر، اون تختنشینِ روب رو بِنهِ سَر کَفِنِنه و وه ره که تا اَبد و تا اَبد زنده ئه ره پَرَسِش کاندِنه و شه تاجِ وه تَختِ جلو دِم دِنِنه و گاننه: Faic an caibideilگیله ماز10 اون بیس و چار تا ریش سفید اون تخت نِشینِ پِیش زمین سَر دَکِنِن و اونه که تا اَبد و تا اَبد زِندِئِه رِه پَرَسِّش کانَن و خودِشانِه تاجِ اونه تَختِ پِیش توُوادِنَن و گونَن: Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی10 هون بیس و چار تا ریش سفید هون تخت نِشینی پِش بِنی ای سَر کَفِنِنِه و وِرِه گه تا اَبَد و تا اَبَد زینِّئه پَرَسِش کِنِنِه و شی تاجِ وی تَختی پِش دیم دِنِنِه و گِنِنِه: Faic an caibideil |