یوحنایِ مکاشفه 4:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 بعد هارِشیمه و یِتا واز بَییه دَر، آسِمونِ دِله بَدیمه و اون اَوِّلین صِدا که بِشنُسه بیمه که شیپورِ صِدائه واری مِ هِمراه گَب زوئه، اَت کَش دییه بااوته: «اینجه بِرو بالا، و مِن اونچی که بعد از این وِنه اِتفاق دَکِفه ره تِ ره سِراغ دِمبه.» Faic an caibideilگیله ماز1 ایما بِیشییَم و ایتا واز هَبا دَر، آسِمانِ دِلِه بَدییَم، وَ اون اوّلین صِدا که بِشنوِسِّه بام که ایتا شیپورِ صِدایِ مِثان می هَمرَه گَب بَزَه با، یِدَفِه دیگه باَگوته: «ایجه جآربیِه، وَ مَن اونچه که بعد اَز این بایِسّی اتّفاق دَکِه رِه، تِرهِ نِشان دَنَم.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی1 اَزما هارشیمِه و یَتِه وا بَوِه دَر، آسِمونی دِلِه بَئیمِه، و هون اوّلین صِدا گه بِشنُس وِمِه گه هِتی یَتِه شیپوری صِدایی تَرا می هَمرا گَب زووِه، یَکَش دییَر بُتِه: «هَیجِه بِرِه لُو، و مِن اونچی گه بعد از هین وِنِه اِتِّفاق دَکِفِه رِه، تِرِه هَم دِمِه.» Faic an caibideil |