یوحنایِ مکاشفه 22:17 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی17 خِدائه روح و آروس گاننه: «بِرو!» هر کی اینِ اِشنُنه باره: «بِرو!» هر کی تِشنا هَسه، بِیّه؛ و هر کی خوانه، زندگیِ اوهِ جِم مجانی بَیره. Faic an caibideilگیله ماز17 خُدایِ روح و عروس گونه: «بیِه!» هر کی اینه اِشنوِنهِ باگو: «بیِه!» هر کی تَشنائِه بیه؛ و هر کی خَنِه، زندگی یه اُویه جی مَجانی هَگیره. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی17 خِدایی روح و عروس گِنِنِه: «بِرِه!» هر کی هَینِه اِشنُنِه بُئه: «بِرِه!» هر کی تَشنیئه بیِه؛ و هر کی خواینِه، زندگی ای اُوئی جا مَجانی بَیرِه. Faic an caibideil |