یوحنایِ مکاشفه 21:3 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

³ و تَختِ جِم، یِتا بِلِندِ صِدا بِشنُسِمه که گاته: «هارِش، خِدائه سِره آدِمونِ هِمرائه، و وه وِشونِ هِمراه موندِنه؛ و وِشون وه قوم بونِنه، و خِدا شه وِشونِ هِمرائه و وِشونِ خِدا بونه.

گیله ماز

³ و تَختِ جی، ایتا بُلَندِ صِدا بِشنَوِسَّم که گونه با: «بِیِیش، خُدایِ مَنزِل آدَمان هَمرَئِه. اون اوشانه هَمرَه ماندِنِه، و اوشان اونه قوم بونَن، و خُدا خودِش، اوشانه هَمرَئِه و اوشانه خُدا بونه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

³ و تَختی جا، یَتِه بِلَنِ صِدا بِشنُسِمِه گه گِتِه: «هارِش، خِدایی مِنزِل آدَمِنی هَمرائه. وی وِشونی هَمرا مونِّه، و وِشون وی قوم وونِنِه، و خِدا شِه وِشونی هَمرائه و وِشونی خِدا وونِه.

یوحنایِ مکاشفه 21:3 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ یوحنا 1:14

و کِلام، آدِم بَییه و اَمه میون مَنزل هاکارده. و اِما وه جِلالِ بَدیمی، جِلالی شایسه اون یِتا ریکا که پییِرِ طَرِفِ جِم بییَمو، که فِیض و حَییقتِ جِم پِرِ.

اِنجیلِ یوحنا 14:23

عیسی بااوته: «اگه کِسی مِ ره دوس داره، مِ کِلامِ به جا یارنه و مِ پییِر وه ره دوس دارنه، و اِما وه پَلی اِمبی و وه هِمراه زندگی کامبی.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 6:16

و خِدائه معبد، بِتهائه هِمراه چه سازشی دارنه؟ چوون اِما زند‌ه خِدائه مَعبِدیمی. هَمون طی که خِدا تورات و پِیغَمبِرونِ کِتابِ دِله گانه: «مِن وِشونِ میون منزل کامبه و وِشون میون، راه شومبه، و مِن وِشونِ خِدا بومبه و وِشون مِ قوم بونِنه.»

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 6:18

«مِن شِمه پییِر بومبه و شِما مِ ریکائون و کیجائون بونِنی، خِداوندِ قادرِ مطلق اینِ گانه.»

اوّل تِسالونیکیان 3:11

اِسا اَمه پییِر، شه خِدا و اَمه خِداوند عیسی، اَمه راهِ شِمه سَمت بَکِشونه

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 11:16

ولی این طی که ویمبی وِشون یِتا بهترِ مِلکِ دِمبال دَینه، یعنی یِتا آسِمونی مملکت. اینِ وِسه، خِدا عار نِدارنه که وِشونِ خِدا، بااوته بَووه، چوون یِتا شَهر وِشونِ وِسه آماده هاکارده.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 8:10

چوون خِداوند گانه: اینِ اون عهدیِ که بعد از اون روزا اِسرائیلِ ایل و تِبار هِمراه وَندِمبه. شه شَریعتِ وِشونِ فکرهائه دِله اییِلمه، و وِشونِ دلهائه سَر نِویسِمبه. و مِن وِشونِ خِدا بومبه، و وِشون مِ قوم.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 8:2

مِقدَّسِ جاهائه خِدمتکار، اون حَییقی خیمه که خِداوند بر پا هاکارده، نا آدِمی.

یوحنایِ مکاشفه 10:4

و وَختی که اون هفتا رعد گَب بَزونه، خواسِمه بَنویسِم؛ ولی یِتا صدا آسمونِ جِم بِشنُسِمه که بااوته: «اونچی که اون هفتا رعد بااوتِنه ره مهر و موم هاکان و نَنویس.»

یوحنایِ مکاشفه 10:8

بعد اون صدا که آسمونِ جِم بِشنُسه بیمه اَت کَش دییه مِ هِمراه گَب بَزو بااوته: «بور و اون واز بَییه طومارِ که اون فرشتهِ دَسِ دِله که دریا و خشکیِ سَر اِیست هاکارده ره بَیر.»

یوحنایِ مکاشفه 12:10

بعد یِتا بِلِندِ صِدا آسمونِ دِله بِشنُسِمه که گاته: «اِسا اَمه خِدائه نِجات و قِوَّت و پادشاهی، و وه مَسیحِ اِقتدار بییَمو. چوون اونی که اَمه بِرارونِ تِهمت زوئه که شو و روز اَمه خِدائه حِضور وِشونِ تِهمت زَنده، جِر دِم هِدا بَییه.

یوحنایِ مکاشفه 21:7

هر کس پیروز بَووه، اینا ره اِرث وَرنه، و مِن وه خِدا بومبه و وه مِ ریکا بونه.

یوحنایِ مکاشفه 22:3

و دییه هیچ لعنِتی اونجه دَنییه. بلکه خِدائه تخت و وَرهِ تخت وه دِله موندِنه و وه خادِمون وه ره پَرَسِش کاندِنه.

یوحنایِ مکاشفه 7:15

اینِ وِسه ئه که: «اینا خِدائه تَختِ پَلی دَرِنه و شو و روز وه مَعبِدِ دِله وه ره خِدمِت کاندِنه؛ و اون تخت‌نشین، شه حضورِ هِمراه وِشونِ سرپِناه دِنه.