Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنایِ مکاشفه 2:9 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

9 تِ عِذاب ها و فقر جِم خَوِر دارِمه، ولی تِ دولتمندی! و اون آدِمائه تِهمتهائه جِم خَوِر دارمه که گانِنه یهودینه و نینه، بلکه شیطانِ عبادتگاهِنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

9 تی عذابا و فَقرِ جی خَبر دارَم، ولی تو دولتمندی! و اون آدمانِ تُهمَتانِ جی خَبِر دارَم. که گونه یَهودیَن ولی نیَن، بلکه شیطانِ عبادتگاهِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

9 تی عذابا و فَقری جا خَوَر دارمِه، ولی تو دولتمندی! و هون آدمایی تِهمَتایی جا خَوَر دارمِه. گه گِنِنِه یَهودینِه ولی نینِه، بَلگی شیطانی عبادتگاهنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنایِ مکاشفه 2:9
29 Iomraidhean Croise  

عیسی اِبلیسِ بااوته: «دور بَواش اِی شِیطان! توراتِ دِله بَنوِشته بَییه: «”خِداوَند، شه خِدا ره وِنه پَرَسِش هاکانی و فِقَط وه ره خِدمِت هاکانی.“»


این عاقبتِ کَسیِ که شه وِسه مال و مِنال جَمع کانده، ولی خِدائه وسه پولدار نییه.»


و خَله فحشایِ دییه هم وه ره هِدانه و وه ره ناسِزا گاتِنه.


«خِداوندِ روح مِ سَر دَره، چوون مِ ره مَسح هاکارده تا فقیرونِ خَوِرِ خِش هادِم مِ ره بَفرِسیه تا اسیرونِ آزادی و کورون بینایی ره اِعلام هاکانِم، و زجر بَکِشیِ ها ره آزاد هاکانِم،


بعد عیسی شه شاگِردونِ هارِشیه و بااوته: «خِش به حال شِما که فَقیرِنی، چوون خِدائه پادشاهی شِمه شنه.


اینا ره شِما ره بااوتِمه تا مِ دِله آرامش دارین. دِنیائه دِله زَحمِت و عِذاب، شِمه وِسه دَره؛ ولی شِمه دِل قِرص بوئه، چوون مِن دِنیا ره پیروز بَیمه.»


اون شهرهائه دِله شاگردونِ جانِ قِوَّت هِدانه، وِشونِ تَشویق کاردنه شه ایمونِ دِله بَمونِن و نصیحت کاردِنه که «وِنه خَله مِصیبت ها ره تِحَمُّل هاکانیم تا خِدائه پادشاهی دِله بُوریم.»


خَله وختا وِشونِ مِجازاتِ وِسه، عبادتگاه هائه دِله شیمه و تَقِلّا کاردِمه و وِشونِ مجبور کاردِمه کفر بارِن. مِ خَشم اَنده بییه که حَتّی تا غریبه هائه شهرها هم وِشونِ تعقیب کاردِمه.


امیدِ دِله خِشال بوئین، مصیبت هائه دِله صَبور بوئین و هَمِش دِعا هاکانین.


ولی تِ که شه ره یهودی دوندی و شَریعتِ تکیه دارنی و اینِ وِسه که خِدا ره اِشناسِنی شه ره اِفتخار کاندی،


نا فِقَط این، بلکه سختیهائه دِله هم خِشالی کامبی، چوون دومبی که سختیها صبر ‌به بار یارنه


کیِ که اِما ره مَسیحِ مِحبّتِ جِم سیوا هاکانه؟ مصیبت یا پریشونی، آزار اَذیّت، قَحطی، لِختی، خَطِر یا شمشیر؟


ولی منظور این نییه که خِدائه کِلام اِنجام نَووه، چوون تِمومِ اونایی که اِسرائیلِ قومِ جِم هَسِنه، راس راسی اسرائیلی نینه؛


اَمه هِمراه غَم دارونِ واری رِفتار بونه، با این حال هَمِش خِشالیمی؛ اَمه هِمراه فَقیرونِ واری رِفتار بونه، با این حال خَیلیا ره پولدار کامبی؛ اَمه هِمراه جوری رِفتار بونه که اِنگاری هیچی نِدارمی، با این حال همه چیِ صاحِبیمی.


چوون وِشون، مصیبتِ خاطِری، بَدجور آزمود بَینه، ولی بی حدّ و حِساب خِشالِنه و با اینکه خَله فقرِ دِله دَرِنه، ولی دَس و دِلوازِنه.


چوون اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ فیضِ جِم باخَوِرِنی که هر چَن دولتمند بییه، شِمه خاطِری فقیر بَییه تا شِما وه فقرِ دِله دولتمند بَووین.


چوون مووقه ای که شِمه هِمراه دَیمی، قبلتر شِما ره بااوتیمی که وِنه سَختی بَکِشیم، و هَمون‌ طی که دوندِنی، این طیم بَییه.


با اینکه قبلاً، کفر گاتِمه و عِذاب دامه و توهین کاردِمه، ولی مِ ره رَحم بَییه، چوون بی‌ایمونیِ دِله نادونی کاردِمه.


وِشونِ دستور هاده که خواری هاکانِن و خوارِ کارائه دِله دولِتمند بَووِن، بَخشنده و دَس دِلواز بوئِن.


مِن یوحنا، شِمه بِرار، که عِذابِ دِله و پادشاهی و صبر و تِحَمُّلی که عیسیِ دِله ئه، شِمه هِمراه شریکِمه، خِدائه کِلام و عیسیِ شِهادتِ خاطِری یِتا جزیرهِ دِله دَیمه که اونِ پاتموس گاتِنه.


دومبه کِجه موندِنی، اونجه که شیطانِ پادشاهیِ تَختِ. با این وجود مِ اسمِ قایم بَچِسبِسی و حَتَّی اون روزائه دِله که آنتیپاس، مِ اون وِفادارِ شاهد که شِمه میون، اونجه که شیطان موندِنه، وه ره بَکوشتِنه، ایمونی که مِ ره داشتی ره اِنکار نَکاردی.


تِ کارا ره دومبه و تِ صبر و تِحَمُّل و عِذاب هائه جِم خوِر دارِمه. و دومبه که شَرورِ آدِمونِ نَتوندی تِحَمُّل هاکانی بلکه کِسایی که شه ره رسول دوندِنه ولی نینه، وِشونِ آزمود هاکاردی و بِفَهمِسی که دِراغ زَن هَسِنه.


ولی شِما بَقیه، تیاتیرائه دِله، شِما که این تعلیمِ نَچِسبِسِنی و ‌اون چی که بعضیا گانِنه ’شیطانِ عمیقِ رازا ره‘ یاد نَییتینی، شِما ره گامبه که، شِمه دوش سَر ویشتر از این بار نییِلمه.


هارِش، مِن اونایی که شیطانِ عِبادَتگاهِ جِم هَسِنه و شه ره یهودی دوندِنه ولی نینه، بلکه دِراغ زَندِنه، هارِش مِن وِشونِ مجبور کامبه تا بِیّن و تِ لینگ دَکِفِن تا بَدونِن که مِن تِ ره دوس داشتِمه.


مِن وه ره جواب هِدامه: «اِی آقا، اینِ تِ دوندی» و وه مِ ره بااوته: «اینا همونایینه که اون گَتِ عِذابِ جِم بیرون بییَمونه و شه قواها ره وَرهِ خونِ دِله بَشُسِنه و اسبه هاکاردِنه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan