Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنایِ مکاشفه 2:3 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

3 دومبه که مِ اسمِ خاطِری صبرِ هِمراه طاقت یارنی و تِحَمُّل کاندی و خسه نَئی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

3 دانَم که می اِسمِ خاطری صبرِ هَمرَه طاقت هارنی و تَحَمُل کانی و خَسِّه نَبونی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

3 دِمِّه گه می اِسمی خاطری صبری هَمرا طاقت اُرنی و تَحَمِل کِنّی و خَسِّه نَوِئی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنایِ مکاشفه 2:3
49 Iomraidhean Croise  

سربازون یه نَفِرِ که وه اسم شَمعون بییه و اونجه جِم دَییه رَد بونِسه ره مجبور هاکاردِنه عیسیِ صلیبِ دوش بَکِشه. وه اَهل قیرَوان بییه و اِسکندر و روفُسِ پییِر بییه. وه هَمون مووقه دَییه زِمینِ سَرِ جِم اییَمو.


هر کی شه صَلیبِ شه دوش نَکِشه و مِ دِمبال نَیّه، نَتونده مِ شاگرد بوئه.


عیسی شه شاگردونِ وسه مَثِلی بیارده تا وِشونِ سِراغ هاده که وِنه هَمِش دِعا هاکانِن و هیچ وَخت دلسرد نَووِن.


شه تِحَمُّلِ هِمراه، شه جانِ نِجات دِنِنی.


شَمعون جِواب هِدا: «اِسّا، تِمومِ شو ره تَقِلّا هاکاردیمی و هیچی نَییتیمی. ولی چوون تِ گانی، تورا ره اوه دِله دِم دِمبی.»


ولی اون تیمایی که خوارِ زِمینِ دِله کَفِنِنه، اونایینه که خِدائه کِلامِ اِشنُنِنه، اونِ خوار و صافِ دِلِ هِمراه، محکم گِرنِنه و پایدار موندِنِنه و ثَمِر یارنِنه.


ولی مِ اسمِ خاطریِ که تِمومِ این کارا ره شِمه هِمراه کاندِنه، چوون اونی که مِ ره بَفرِسیه ره نِشناسِنِنه.


امیدِ دِله خِشال بوئین، مصیبت هائه دِله صَبور بوئین و هَمِش دِعا هاکانین.


تْریفینا و تْریفوسائه وِسه، اون خادمونِی که خِداوندِ خِدمِتِ دِله زَحمِت کَشِنِنه ره سِلام بَرِسونین و پِرسیس مِ عزیزِ رَفِق، که خِداوندِ دِله خَله زَحمِت کَشِنه ره هم سِلام بَرِسونین.


خِدا، اَبدی زندگی ره اونایی ره دِنه که صبرِ هِمراه، خوارِ کارائه اِنجام هِدائِنِ دِله، جِلال و حِرمت و اَبدی زندگیِ دِمبال دَرِنه؛


ولی اگه یه چی که هَمتی نَدیمی ره امید دارمی، صبرِ هِمراه وه اِنتِظارِ کَشِمبی.


مِحَبَّت همه چیِ هِمراه مُدارا کانده، مِحَبَّت همه چی ره باوِر کانده، هَمش امید دارنه و همه چی ره تِحَمُّل کانده.


این طی آدِمونِ مطیع بوئین و همین طی، هر کسِ دییه مطیع بوئین که این خدمِتِ دِله همکاری کانده و زَحمِت کَشِنه.


اِما شه حدِّ دومبی و اونچیِ جِم که بَقیه زَحمِت بَکِشینه ره اِفتخار نَکامبی. ولی امید دارمی که هر چی شِمه ایمون گَت تِر بَووه، اَمه خِدمِت هاکاردِن هم شِمه میون ویشتر بونه،


اونا مَسیحِ نوکرونِنه؟ مِن ویشتر هَسِمه! خِل هائه واری گَب زَمبه - همهِ جِم سخت‌تِر کار هاکاردِمه، خَله ویشتر زندون دِله دَکِتِمه، همهِ جِم ویشتر کُتِک بَخُردِمه، ویشترِ وختا نزدیک بییه بَمیرِم.


پَس چوون اون رَحمتی وِسه که اِما ره هِدا بَییه، این طی خِدمِتی دَره کامبی، نا امید نَوومبی.


پَس نا امید نَوومبی. هر چَن اَمه ظاهر دره از بین شونه، اَمه باطن هر ‌روز تازه‌تر بونه.


پَس چه تَنِ دِله زندگی هاکانیم و چه اونِ جِم دور بوئیم، اَمه نیّت اینِ که وه ره راضی هاکانیم.


کتک بَخُردَن هائه مووقه، زندونهائه دِله، بَلواهائه دِله، سختِ کارهائه دِله، شوِ نَخواتِن ها دِله، و وِشنایی هائه دِله؛ سِراغ دامی که خِدائه نوکِرون هَسیمی.


هَمدییهِ بارها ره دوش بَکِشین که این طی مَسیحِ شَریعتِ به‌جا یارنِنی.


پَس خواری هاکاردِنِ جِم دِلسرد نَوویم، چوون اگه کارِ جِم دَس نَکِشیم، خوارِ فصل مووقه درو کامبی.


زندگی کِلامِ قایم دارین، تا مَسیحِ بَردَگِردِسِنِ روزِ دِله اِفتخار هاکانِم که بیخودی دوو نَییتِمه و بیخودی زحمِت نَکِشیمه.


اَره، وِفادارِ همکار تِ جِم هم خوامبه که این دِتا زِنا ره کُمِک هاکانی، چوون وِشون اَکْلیمِنتُس و بَقیه همکارونِ هِمراه که وِشون اسم، حیاتِ دفترِ دِله بَنوِشته بَییه، مِ دوشادوش اِنجیلِ کارِ وِسه زَحمِت بَکِشینه.


و تِمومِ قِوَّتِ هِمراه که وه پِرجلالِ قِدرَتِ جِم اِنه، قِوَّت بَیرین تا خِشالیِ هِمراه کاملاً صبر و تِحَمُّل دارین؛


شِمه کار، که ایمونِ راهِ جِم هسه و زَحمِتی که مِحبَّتِ راهِ دِله کَشِنِنی و شِمه امیدِ پایداری که اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ دِله ئه، خِدا و اَمه آسِمونی پییِرِ روب رو شه یاد یارمی.


چوون شِما ای بِرارون، اَمه زَحمِت و کار هاکاردِن شِمه‌ یاد دَره، که شو و روز کار کاردیمی تا اون مووقه که خِدائه انجیلِ شِمه وِسه موعظه کامبی، هیچ کسِ سربار نَبوئیم.


اِسا ای بِرارون، شِمه جِم خوامبی اونایی که شِمه میون زَحمِت کَشِنِنه و خِداوندِ دِله شِمه رَهبِر هَسِنه، و شِما ره نصیحت کاندِنه ره اِحترام بییِلین،


و ولی شِما ای بِرارون، خواری هاکاردِنِ جِم خَسِّه نَووین.


خِداوند شِمه دِل ها ره، خِدائه مِحَبَّت و مَسیحِ پایداری هِمراه هدایت هاکانه.


و هیچ کسِ نونِ، مِفتِ نَخاردیمی، بلکه سَختی و زَحمِتِ هِمراه شو و روز کار هاکاردیمی، تا هیچ کِدوم از شِمائه سربار نَوویم.


چوون اِما اینِ وِسه زَحمِت کَشِمبی و تَقِلّا کامبی، چوون اِما شه امیدِ، زنده خِدائه سَر بییِشتیمی که تِمومِ آدِمونِ نجات‌دهنده ئه، بخصوص اونایی که ایمون دارنِنه.


مشایخی که خوار رهبری هاکارده بوئِن، دِ بِرابر حِرمتِ لیاقت دارنِنه، مخصوصاً اونایی که موعظه و تعلیمِ وِسه زَحمِت کَشِنِنه.


چوون شِما احتیاج دارنِنی که طاقت بیارین تا اون مووقه که خِدائه خواسه ره به جا یارنِنی، اونچی که وَعده هِدا بَیّه ره به دَس بیارین.


پَس وَختی یِتا گَتِ اَبر شاهِدونِ جِم شه دور دارمی، بِئین اِما هم هر بار و هر گِناهی که سخت اَمه ‌دَس و لینگِ کَش پیچِنه ره شه جِم دور هاکانیم و پایداریِ هِمراه این مسابقه‌ِ دِله که اَمه پیش رو دَره، دوو بَیریم.


پَس بِئین اِما هم این اَردوگاهِ جِم بیرون بِئیم و وه پَلی بوریم، و وه ننگ و عارِ دِله شَریک بَوویم.


چوون خِدا بی‌انصاف نییه که شِمه کار و مِحبَّتیِ که وه اسمِ خاطِری، مِقدّسینِ خِدمِتِ دِله سِراغ هِدانی ره یاد هاکانه، هَمون طی که هَمتی هم دَره کاندینی.


تا تمبِل نَبوئین، بلکه شِمه سَرمخش اونایی بوئِن که ایمون و صبرِ هِمراه وعده‌هائه وارث بونِنه.


و این طی، اِبراهیم بعد از اون که صبرِ هِمراه اِنتِظار بَکِشیه، وَعده ره به دَس بیارده.


و معرفتِ هِمراه، خویشتنداری و خویشتنداریِ هِمراه، پایداری و پایداریِ هِمراه، دینداری،


مِن یوحنا، شِمه بِرار، که عِذابِ دِله و پادشاهی و صبر و تِحَمُّلی که عیسیِ دِله ئه، شِمه هِمراه شریکِمه، خِدائه کِلام و عیسیِ شِهادتِ خاطِری یِتا جزیرهِ دِله دَیمه که اونِ پاتموس گاتِنه.


چوون که تِ مِ کِلامِ صبر و تِحَمُّل خَوِری داشتی، مِنِم تِ ره اون آزمودِ ساعتِ دِله دارمه اون ساعت که تِمومِ دِنیائه سَر اِنه تا زِمینِ سَرِ مَردِمِ آزمود هاکانه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan