یوحنایِ مکاشفه 2:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 «اَفِسُسِ کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «اون که شه راسِ دَسِ دِله هَفتا ستاره دارنه و هفتا طِلا لمپا پایهِ میون قَدِم زَنده، این طی گانه: Faic an caibideilگیله ماز1 اَفِسُسِ کلیسایِ فِرشته یه وَسین بَنویس: «اونکه هفتا ستاره خودشه راسِ دَسِ دِلهِ داره و هفتا طِلا لَمپا پایِه یه میَن قَدَم زَنه، اینجور گونِه: Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی1 اَفِسُسی کلیسایی فِرشته ای سِه بَنویس: «اونگه هفتا ستاره شی راسِ دَسی دِلِه دارنِه و هفتا طِلا لَمپا پایِه ای میِن قَدَم زَنِّه، هَینجور گِنِه: Faic an caibideil |