یوحنایِ مکاشفه 15:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁵ اَی بَدیمه که شِهادتِ خیمهِ مِقدّسِ جا، آسمونِ دِله واز بَییه.

گیله ماز

⁵ باز بَدییَم که معبد، یعنی شهادَتِ خیمه، آسمان دِلِه واز هَبا

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁵ اَی بَئیمِه گه شَهادتی کیمِه ای مِقدّسِ جا، آسِمونی دِلِه وا بَوِه.

یوحنایِ مکاشفه 15:5 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 27:51

هَمون لَحظه یَهودیونِ مَعبِدِ پَردِه، سَر تا بِن چاک بَییته و دِ تیکه بَییه. و زِمین لَرزه دَکِته و سنگا چاک بَییتِنه،

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 8:5

وِشون آسِمونی چیائه نمونه و سایه ره خِدمِت کاندِنه. چوون اون مووقه که موسی خواسه خیمه ره بَرپا هاکانه، خِدا وه ره دستور هِدا و بااوته: «تِ حِواس دَووه که همه چیِ طبقِ نمونه ای که کوه دِله تِ ره سِراغ هِدا بَییه، بَسازی.»

یوحنایِ مکاشفه 11:19

بعد خِدائه معبد آسمونِ دِله واز بَییه؛ و خِدائه عَهدِ صَندِق وه مَعبِدِ دِله دیار بَییه؛ و یهویی آسِمونِ برق و رَعد و گَتِ صِدا و زلزله و تِندِ تَگِرگ بییه که اییَمو.

یوحنایِ مکاشفه 13:6

وه شه دِهونِ واز هاکارده تا خِدا ره کفر باره، کفر بااوتِن وه اسم و اونجه که موندِنه، یعنی اونایی که آسِمون دِله دَرِنه.