یوحنایِ مکاشفه 14:9 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی9 بعد یِتا دییه فرشته یعنی سِوّمین فرشته اون دِتائه دِمبال سَر بییَمو و یِتا بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته: «اگه کِسی اون وحشی جانور و وه مجسمه ره پَرَسِش هاکانه و شه پیشونی سَر یا شه دَسِ سَر وه علامِتِ قبول هاکانه، Faic an caibideilگیله ماز9 ایما ایتا دیگه فِرِشتِه یعنی سِوّمین فِرِشتِه اون دُتایِ دُمّالسَر بوماَ و ایتا بُلَندِ صدایِ هَمره باَگوته: «اَگِه کَسی اون وحشی جانِوَر و اونه مُجَسَمِه رِه پَرَسِّش هَکونه و خودشه پیشانی سَر یا خودِشِه دَسِ سَر اونه علامتِ قَبول هَکونه، Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی9 اَزما یَت دییَر فِرِشتِه یَعنی سِوّمین فِرِشتِه هون دِتایی دِمال سَر بیمو و یَتِه بِلَنِ صدایی هَمرا بُتِه: «اگه کَسی هون وحشی جانِوَر و وی مِجَسَمِه رِه پَرَسِش هاکِنِه و شی سالی سَر یا شی دَسی سَر وی علامتِ قَبول هاکِنِه، Faic an caibideil |