Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنایِ مکاشفه 14:13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

13 و آسِمون جِم یِتا صدا بِشنُسِمه که گاته، «اینِ بَنویس: خِشا به حال اونایی که بعد از این خِداوندِ دِله مییِرنِنه.» و خِدائه روح گانه: «راس راسی خِشا به حالِ وِشون که شه زحمتائه آسایشِ گِرنِنه، چوون وِشونِ اعمال، وِشونِ دِمبال سَر اِنه!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

13 و آسِمانِ جی ایتا صِدا بِشنَوِسَّم که گونه با، «اینه بَنویس: خُشا بِحال اوشانیکه مین بَعد خُداوَندِ دِلهِ میرنِن.» وَ خُدایِ روح باگوته: «راس راسی خُشا بِحالِ اوشان که خودِشانِه زَحمتانِ آسایشِ گیرِنَن، چون اوشانه اعمال، اوشانه دُمّالسَر هَنه!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

13 و آسِمونی جا یَتِه صِدا بِشنُسِمِه گه گِتِه، «هَینِه بَنویس: خِشا بِحالِ اونانیگه بعد از هین خِداوندی دِلِه میرِنِه.» و خِدایی روح گِنِه: «راساسی خِشا بِحالِ وِشون گه شی زَحمتایی آسایشِ گیرِنِه، چون وِشونی اعمال، وِشونی دِمالسَر اِنِه!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنایِ مکاشفه 14:13
41 Iomraidhean Croise  

بعد یِتا صدا آسِمونِ جِم بِشنُسه بَییه كه گاته: «این مِ جانِ ریکائه كه وه جِم خِشالمِه.»


ولی اِبراهیم بااوته: ”وَچه، شه یاد بیار که شه زندگیِ دِله، خوارِ چیا ره بَییتی، و ایلعازَر هم بَدِ چیا ره. ولی اَلان وه اینجه آسایشِ دِله دَره و تِ عِذابِ دِله دَری.


شِما ره گامبه این دِنیائه فاسِدِ مالِ، رَفِق پی دا هاکاردِنِ وِسه خَرج هاکانین تا وَختی اون مال تِموم بَییه، شِما ره ابدی سِرهِ دِله قبول هاکانِن.


چوون اگه زندگی کامبی، خِداوندِ وِسه زندگی کامبی، و اگه مییِرمی، اونَم خِداوندِ وسه مییِرمی. پَس چه زندگی هاکانیم، چه بَمیریم، خِداوَندِ وِسه هَسیمی.


پَس اونایی که مَسیحِ ایمون داشتِنه، بَمِردِنه و هِلاک بَینه.


ولی حَییقَتِن مَسیح مِرده هائه جِم زِنده بَییه و اَوِّلین نَفِریِ که مِرده هائه جِم زنده بَییه.


پَس، مِ عزیزِ بِرارون، پابرجا و پایدار بوئین، هَمش خِداوندِ کارِ ویشتر و ویشتر اِنجام هادین، چوون دوندِنی شِمه زَحمِت خِداوندِ دِله بیخودی نییه.


اَره، اَمه دِل حسابی گرمِ و اینِ بهتر دومبی که این تَنِ جِم دور بوئیم و خِداوندِ هِمراه سِرهِ دِله زندگی هاکانیم.


حَتّی اگه لازم بَووه که مِ خون یِتا‌ پیشکشِ واری، شِمه ایمونِ قِروونیِ وِسه دَشِندی بَووه، ذوق دارمه و شِما هَمهِ هِمراه خِشالی کامبه.


چوون از اونجه که اِما ایمون دارمی که عیسی بَمِرده و زنده بَییه، پَس همین‌ طیم، خِدا اونایی که عیسیِ دِله بَمِردِنه ره وه هِمراه یارنه.


چوون خِداوند شه، یِتا حِکم که بِلِندِ دادِ هِمراهِ، فرشته هائه رَئیسِ صدائه هِمراه و خِدائه شیپورِ صدائه هِمراه، آسمونِ جِم جِر اِنه. و اَوِّل مِرده ها، مَسیحِ دِله زنده بونِنه.


وه که اَمه وِسه بَمِرده، تا چه بیدار بوئیم و چه بَخواته، وه هِمراه زندگی هاکانیم.


بَعضی آدِمونِ گِناهون دیارِ و پیش پیش داوِری بَیِّنِ وِسه شونِنه، ولی بَقیه آدِمونِ گِناهون دیرتر دیار بونه.


پَس خوارِ کارا هم مَعلومِ و حَتَّی اونایی که مَعلوم نییه ره نَوونه جا هِدا داشت.


که گاته: «اونچی که ویندی ره یِتا کتابِ دِله بَنویس و این هفتا کلیسا: اَفِسُس، اِسمیرنا، پِرگاموم، تیاتیرا، ساردِس، فیلادِلفیه و لائودیکیهِ وِسه بَفرِس.»


و وَختی که اون هفتا رعد گَب بَزونه، خواسِمه بَنویسِم؛ ولی یِتا صدا آسمونِ جِم بِشنُسِمه که بااوته: «اونچی که اون هفتا رعد بااوتِنه ره مهر و موم هاکان و نَنویس.»


بعد هَفتِمین فرشته شه شیپورِ دِله فوت هاکارده؛ و بِلندِ صِداهایی آسمونِ دِله دَپیته که گاتِنه: «دِنیائه پادشاهی، اَمه خِداوند و وه مَسیحِ شِنه. و وه تا اَبد و تا اَبد سلطِنت کانده.»


بعد خِدائه معبد آسمونِ دِله واز بَییه؛ و خِدائه عَهدِ صَندِق وه مَعبِدِ دِله دیار بَییه؛ و یهویی آسِمونِ برق و رَعد و گَتِ صِدا و زلزله و تِندِ تَگِرگ بییه که اییَمو.


هَفتِمین فرشته شه پیاله ره هِوائه دِله دَپاشیه و یِتا بِلِندِ صِدا اون تخت و مَعبِدِ جِم بییَمو که: «تِموم بَییه!»


و اون فرشته مِ ره بااوته: «اینِ بَنویس، خِشا به حال اونایی که اون وَره ئه شومِ آروسی دَعوِتِنه.» و مِ ره بااوته: «اینا خِدائه حَییقی کِلامِنه!»


«اَفِسُسِ کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «اون که شه راسِ دَسِ دِله هَفتا ستاره دارنه و هفتا طِلا لمپا پایهِ میون قَدِم زَنده، این طی گانه:


«اون که گوش دارنه بِشنُئه که خِدائه روح کلیساها ره چی گانه. هر کی که پیروز بَووه، اینِ وه ره بَخشِمبه تا زندگیِ دارِ میوهِ جِم که خِدائه بهشتِ دِله دَره، بَخُره.


مِقدّس و مِوارک اونیِ که اَوِّلین زنده بَیِّنِ دِله سَهم دارنه. دِوّمین مَرگ این طی آدِمونِ سَر هیچ قِدرَتی نِدارنه بلکه وِشون خِدا و مَسیحِ کاهنون بونِنه و وه هِمراه هزار سال سلطَنِت کاندِنه.


و اون تخت‌نشین بااوته: «هارِش، مِن همۀ چیا ره جدید کامبه.» و اَی هم بااوته: «اینا ره بَنویس چوون این گَب ها راسِ و بونه اِعتماد هاکارد.»


خِدائه روح و آروس گاننه: «بِرو!» هر کی اینِ اِشنُنه باره: «بِرو!» هر کی تِشنا هَسه، بِیّه؛ و هر کی خوانه، زندگیِ اوهِ جِم مجانی بَیره.


و هر کِدوم از وِشونِ، اسبهِ قَوا هِدا بَییه و وِشونِ بااوته بَییه که اَت کم ویشتر آروم بَیرین تا وِشونِ هم خِدمتون و بِرارونِ تعداد که قرارِ وِشونِ واری بَکوشته بَووِن، کامل بَووه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan