یوحنایِ مکاشفه 13:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁶ وه شه دِهونِ واز هاکارده تا خِدا ره کفر باره، کفر بااوتِن وه اسم و اونجه که موندِنه، یعنی اونایی که آسِمون دِله دَرِنه.

گیله ماز

⁶ اون خودشه دَهَنِ واز هَکُردِه تا خُدا رِه کُفر باگو، کُفر باگوتَن اونه اِسم و اوجه ایی که ماندِنهِ، یَعنی اوشانیکه آسِمانِ دِلهِ دَرِن.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁶ وی شی دِهِنِ وا هاکِردِه تا خِدارِه کِفر بُئِه، کِفر بُتَن وی اِسم و اوجه گه مونِّه، یَعنی اونانیگه آسِمونی دِلِه دَرِنِه.

یوحنایِ مکاشفه 13:6 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 12:34

اِی اَفعی زادوا، شِما كه شَریرِ آدِمون هَسینی چی طی توندِنی خوار گَب بَزِنین؟ چوون زِوون اون چیِ جِم که دِلِ پِر کانده گَب زَنده.

اِنجیلِ مَتّی 15:19

چوون خیالِ پَلید، قَتل، زِنا هاکاردِن، فاسِقی، دِزّی، دِراغی شهادت و تِهمَت، دِلِ جِم سَرچشمه گِرنه

اِنجیلِ یوحنا 1:14

و کِلام، آدِم بَییه و اَمه میون مَنزل هاکارده. و اِما وه جِلالِ بَدیمی، جِلالی شایسه اون یِتا ریکا که پییِرِ طَرِفِ جِم بییَمو، که فِیض و حَییقتِ جِم پِرِ.

رومی ایشون 3:13

«وِشونِ گَلی، یِتا بازِ قبرِ واریِ و شه زِوونِ گول بَزوئِنِ وِسه کار زَندِنه» «اَفعیِ زَهر وِشونِ تِک هائه بِن دَره؛»

کولُسیان 1:19

راس راسی تِمومِ خِدائه راضی بوئِن اینِ دِله بییه که وه دِله بَمونه،

کولُسیان 2:9

چوون تِمومِ ذاتِ الهیِ پِری، جِسمِ واری مَسیحِ دِله دَره،

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 9:2

چوون خیمه ای برپا بَییه که اَوِّلین قسمت، لَمپا، میز، و مِقدَّسِ نون دَییه؛ اینجه ره «قُدس» گاتِنه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 9:24

چوون مَسیح اون قدس‌الاقداسِ دِله که دَسِ هِمراه بِسات بَییه، نَشیه و فِقَط اون حَییقی چیائه جِم یِتا نمونه ئه، بلکه خودِ آسمونِ بورده تا اَمه طَرِف جِم خِدائه حِضور ظاهر بَووه.

یوحنایِ مکاشفه 11:12

بعد یِتا بِلِندِ صِدا آسِمونِ جِم بِشنُسِنه که وِشونِ بااوته: «اینجه بالا بِئین!» و وِشون یِتا اَبرِ دِله آسمونِ سمت بالا بوردِنه و وِشونِ دِشمنون، دَییه وِشونِ اِشانه.

یوحنایِ مکاشفه 12:12

پَس اِی آسمونون و ای کِسایی که آسمونونِ دِله دَرِنی، خِشالی هاکانین! ولی وای به حالِ شِما، ای زِمین، و اِی دریا، چوون که اِبلیس بَدجور غیظِ هِمراه شِمه سَر جِر بَییَمو، چوون دونده وَخت کَمِ.»

یوحنایِ مکاشفه 15:5

اَی بَدیمه که شِهادتِ خیمهِ مِقدّسِ جا، آسمونِ دِله واز بَییه.

یوحنایِ مکاشفه 18:20

ای آسِمون وه وِسه ذوق هاکان! ای مِقدّسین و پِیغَمبِرون و رَسولون وه وِسه ذوق هاکانین! چوون خِدا شِمه تَقاصِ وه جِم بَییته.»

یوحنایِ مکاشفه 21:3

و تَختِ جِم، یِتا بِلِندِ صِدا بِشنُسِمه که گاته: «هارِش، خِدائه سِره آدِمونِ هِمرائه، و وه وِشونِ هِمراه موندِنه؛ و وِشون وه قوم بونِنه، و خِدا شه وِشونِ هِمرائه و وِشونِ خِدا بونه.

یوحنایِ مکاشفه 4:1

بعد هارِشیمه و یِتا واز بَییه دَر، آسِمونِ دِله بَدیمه و اون اَوِّلین صِدا که بِشنُسه بیمه که شیپورِ صِدائه واری مِ هِمراه گَب زوئه، اَت کَش دییه بااوته: «اینجه بِرو بالا، و مِن اونچی که بعد از این وِنه اِتفاق دَکِفه ره تِ ره سِراغ دِمبه.»

یوحنایِ مکاشفه 4:4

اون تَختِ دور تا دور، بیست و چهار تا تخت دَییه و اون تختائه سَر بیست و چهار تا پیر نیشته بینه. که اسبه لِواس شه تَن و طِلا تاج شه سَر داشتِنه.

یوحنایِ مکاشفه 5:13

بعد بِشنُسِمه که هر خَلق بَییه ای که آسمونِ دِله و زِمینِ سَر و زِمینِ بِن و دریائه دِله، و هر چی که اونائه دِله دَره، گانه: «اون تخت نشینِ وِسه و وره وِسه، حمد و ثناء و حِرمت و جِلال و قِوَّت بِیّه، تا اَبد و تا اَبد.»

یوحنایِ مکاشفه 7:15

اینِ وِسه ئه که: «اینا خِدائه تَختِ پَلی دَرِنه و شو و روز وه مَعبِدِ دِله وه ره خِدمِت کاندِنه؛ و اون تخت‌نشین، شه حضورِ هِمراه وِشونِ سرپِناه دِنه.

یوحنایِ مکاشفه 7:9

بعد که بَدیمه و هارِش، یِتا گَتِ جَمیَّت که هیچ کَس نَتونِسه اونِ بِشماره، هر ملّت و هر طایفه و هر قوم و زِوونِ جِم همه اون تخت و وَرهِ روب رو اِیست هاکارده بینه. اسبه قَوا شه تَن و نَخلِ چله ها ره شه ‌دَس داشتِنه.