یوحنایِ مکاشفه 13:17 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی17 تا هیچ کس نَتونه بَخرینه یا بَروشه، به جز اونی که اون علامت، یعنی اون وحشی جانورِ اسم، یا وه اسمِ شماره ره داره. Faic an caibideilگیله ماز17 تا هیچکَس نَتَّنِه بَهینِه یا بَروشِه، بِجز اونیکه اون علامت، یعنی اون وحشی جانِوَر اِسم یا اونه اِسمِ شُمارِه رِه بِدارِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی17 تا هیچکَس نَتِنِّه بَخرینِه یا بَروشِه، بِجز اونیگه هون علامت، یَعنی هون وحشی جانِوَری اِسم یا وی اِسمی شِمارِ رِه دارِه. Faic an caibideil |
بعد تختهایی ره بَدیمه که اونائه سَر کِسایی نیشته بینه که وِشونِ داوِریِ اِقتدار، هِدا بَییه بییه. و آدِمونِ جان ها ره بَدیمه که عیسی مَسیحِ شهادت هِدائِنِ خاطِری و خِدائه کِلامِ خاطِری، وِشونِ کلّه ها وِشونِ تَنِ جِم سیوا بَییه بییه. و کِسایی ره بَدیمه که اون وحشی جانِوَر و وه مِجسمه ره پرسش نَکارده بینه و وه علامِتِ شه پیشونی و دَسِ سَر قبول نَکارده بینه. وِشون اَت کَش دییه زنده بَینه و مَسیحِ هِمراه هزار سال سلطَنِت هاکاردِنه.