Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنایِ مکاشفه 12:9 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

9 و گَتِ اژدها جِر دِم هِدا بَییه، یعنی اون قدیمی مَر که اِبلیس یا شیطان بااوته بونه که تِمومِ دِنیا ره گُمراه کانده. وه زِمین سَر دِم هِدا بَییه و وه فرشته ها هم وه هِمراه جِر دِم هِدا بَینه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

9 و گَتِه اژدها جیر تُووادِه هَبا، یعنی اون قدیمی مآر که اِبلیس یا شیطان دُخوانِسِّه بونه که تمام دُنیا رِه گُمراه کانه. اون، زمینِ سَر تُووادِه هَبا و اون فِرشتگان هم اونه هَمرَه جیر تُووادِه هَبان.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

9 و گَتِه اژدها جِر دیم بَدا بَوِه، یَعنی هون قدیمی مار گه اِبلیس یا شیطان بَخونِس وونِه گه دِشتِه دِنیارِه گِمراه کِنِّه. وی، زَمینی سَر دیم بَدا بَوِه و وی فِرشتگون هَم وی هَمرا جِر دیم بَدا بَوِنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنایِ مکاشفه 12:9
68 Iomraidhean Croise  

اون دِشمِن كه تَلِ واشِ تیمِ دَکاشته، اِبلیسِ. دِروِ مووقه، آخِرِ زِمونِ و دِروگَرا، فِرِشته ها هَسِنه.


چوون که خَیلیا اِنِنه و دِراغی اِدعا کاندِنه که اِما مَسیحِ موعود و پِیغَمبَرِمی و گَت گَتِ معجِزه و کارائه عجیب هم کاندِنه تا اگه بَووه حَتَّی اِنتخاب بَییه ها ره هم گُمراه هاکانِن.


«اون وَخت اونایی که وه چَپِ وَر دَرِنه ره گانه: ”اِی مَلعونون، مِ جِم دور بَووین و اَبدیِ تَشِ دِله که اِبلیس و وه فِرِشته هائه وِسه آماده بَییه بُورین


بعد روح القُدُس، عیسی ره صَحرائه دِله بَوِردِه تا اِبلیس وه ره وَسوَسه هاکانه


عیسی اِبلیسِ بااوته: «دور بَواش اِی شِیطان! توراتِ دِله بَنوِشته بَییه: «”خِداوَند، شه خِدا ره وِنه پَرَسِش هاکانی و فِقَط وه ره خِدمِت هاکانی.“»


اون وَخت اِبلیس وه ره مِقَدَّسِ شَهرِ دِله بَوِردِه و یَهودیونِ گَتِ مَعبِدِ تِک بییِشته


اَت کَش دییه ابلیس وه ره گَتِ کوهِ سَر بَوِردِه و تِمومِ دِنیائه مملکتِ شِکوهِ، وه ره سِراغ هِدا


عیسی وِشونِ بااوته: «مِن شیطانِ بَدیمه که برقِ واری آسِمونِ جِم جِر دَکَته.


پَس مگه نَوِسه این زِنا ره که ابراهیمِ کیجائه و شیطان هیجده سال وه ره اسیر هاکارده بییه ره شنبه روزِ دِله این بَندِ جِم آزاد هاکارد؟»


بعد شیطان یهودائه مَعروف به اَسْخَریوطی دلِ دِله که یِتا از اون دِوازَه شاگرد بییه، بُورده.


«ای شَمعون، ای شَمعون، شیطان اینِ دِمبال دَییه که شِما ره شه وِسه هاکانه و گَندِمِ واری شِما ره غَلبال هاکانه.


اون تیمایی که راهِ دِله کَفِنِنه، اونایینه که خِدائه کِلامِ اِشنُنِنه، بعد از اون ابلیس اِنه و اونِ وِشونِ دلِ جِم دِزِنه، تا نَتونِن ایمون بیارِن و نِجات بَیرِن.


اِسا این دِنیائه داوِریِ مووقه ئه؛ اِسا این دِنیائه رئیس، شیطان، بیرون دِم هِدا بونه.


دییه وَختِ زیادی نَموندِسه که شِمه هِمراه گَب بَزِنِم، چوون این دِنیائه رئیس که شیطانِ دَره اِنه. وه مِ سَر هیچ ادعایی نِدارنه؛


و داوِریِ وِسه، چوون این دِنیائه رئیس، که شیطانِ مَحکوم بَییه.


شِما شه پییِر اِبلیسِ وَچونِنی و خوانِنی شه پییِرِ خواسه ها ره به جا بیارین. وه از اَوِّل قاتل بییه و حَییقَتِ هِمراه کاری نِدارنه، چوون هیچ حَییقَتی وه دِله دَنیه. هر وَخت دِراغ زَنده، شه ذاتِ جِم گانه؛ چوون دِراغ زَن و دراغ زَن هائه پییِرِ.


تا وِشونِ چِشا ره واز هاکانی جوری که تاریکیِ جِم نورِ سَمت، و شیطانِ قِدرَتِ جِم، خِدائه سَمت بَردَگِردِن، تا وِشونِ گِناهون بیامِرزی بَووه و ایمونِ خاطری،که مِ ره دارنِنه، مِقدَّسینِ برکات دِله سهمی دارِن.“


پِطرُس وه ره بااوته: «ای حَنانیا، چه بییِشتی شیطان تِ دلِ این طی پِر هاکانه که روح‌القدسِ دِراغ باری و یه ذِره، شه زِمینِ بَروته پولِ، شه پَلی داری؟


چوون این‌طی آدِمون اَمه خِداوند مَسیحِ، خِدمِت نَکاندِنه، بلکه شه اِشکمِ سیر هاکاردِنِ دِمبال دَرِنه و قَشنگِ گَب ها و چاپلوسیِ هِمراه ساده آدِمونِ گول زَندِنه.


خِدائه صِلح و سِلامتی خَله زود شیطانِ شِمه لینگِ بِن له کانده. اَمه خِداوند عیسیِ فِیض شِمه هِمراه دَووه.


و این عجیب نییه، چوون شیطان هم شه ره نورِ فِرشتهِ واری در یارنه؛


ولی تَرسِمبه هَمون‌ طی که مَر، حوا ره گول بَزو، شِمه فکر هم، صاف و صادقی و خالِصی ای که مَسیحِ دارنِنیِ جِم منحرف بَووه.


پَس اینِ وِسه که این گَتِ مکاشفات که بی حدّ و اندازه هم هَسه مِ ره مَغرور نَکِنه، مِ تَنِ دِله یِتا طَلی مِ ره هِدا بَییه، یعنی شیطانِ طَرِفِ جِم، تا مِ ره عِذاب هاده و نییِلّه مَغرور بَووِم.


تا شیطان اِما ره گول نَزِنه، چوون اِما وه نخشه هائه جِم بی خَوِر نیمی.


این دِنیائه خِدا، بی ایمونونِ فکرها ره کور هاکارده تا مَسیحِ جِلالِ انجیلِ نورِ، که خِدائه دیمِ ره نَوینِن.


پَس دییه کچیکِ وَچونِ واری نَبومبی که موج هائه هِمراه هر طَرِف پرتاب بَوویم و جورواجورِ تعالیم و آدِمونِ دوز و کَلِکِ وا، اون نخشه‌هایی دِله که گمراهیِ وِسه کَشِنِنه، اِما ره این‌ طَرِفِ و اون طَرِف بَوِره.


و نییِلین هیچکی هیچ جوری شِما ره گول بَزِنه. چوون اون روز نِننه مگه اینکه اَوِّل مَردِم خِدائه علیه پِرِسِن و اون بی‌دینِ مَردی که هلاکتِ ریکائه، ظِهور هاکانه.


و آدِم گول نَخورده، بلکه زَن بییه که گول بَخُرده و نافرمون بَییه.


ولی شَرورِ آدِمون و شیّادون بدیِ دِله بَدتِر بونِنه؛ گول زَندِنه و گول خوارنِنه.


پَس از اونجه که وچون جسم و خونِ دِله شریکِنه، وه شه هم این چیائه دِله شَریک بَییه تا مَرگِ راهِ دِله، اونی که مَرگِ قِدرَتِ دارنه، یعنی اِبلیسِ نابود هاکانه،


هوشیار بوئین، شِمه حِواس دَووه، شِمه دِشمِن اِبلیس، شیری واری غرّش کانده و هر طَرِف گِردِنه، یه نَفِرِ دِمبال دَره تا وه ره بِبَلعه.


اِما دومبی که خدائه جِم هَسیمی و تِمومِ دِنیا اون شَریرِ قِدرتِ بِن دَره.


ولی وَختی میکائیل، اون گَتِ فرشته، اون مووقه که اِبلیسِ هِمراه بحث کارده و موسیِ جِنازهِ خَوِری دَعوا کارده، شه ره اِجازه نِدا که وه محکومیتِ اِعلام هاکاردِنه مووقه وه ره توهین هاکانه، بلکه فِقَط بااوته: «خِداوند، تِ ره توبیخ هاکانه!»


پَس اِی آسمونون و ای کِسایی که آسمونونِ دِله دَرِنی، خِشالی هاکانین! ولی وای به حالِ شِما، ای زِمین، و اِی دریا، چوون که اِبلیس بَدجور غیظِ هِمراه شِمه سَر جِر بَییَمو، چوون دونده وَخت کَمِ.»


بعد یِتا دییه نشونه آسمونِ دِله ظاهر بَییه: هارِش یِتا گَتِ سِرخِ اژدِها که هَفتا کلّه و دَه تا شاخ داشته، و وه کلّه هائه سَر هفتا تاج دَییه.


و آسمونِ دِله یِتا جَنگ بَییه. میکائیل و وه فرشته ها اژدهائه هِمراه جَنگ هاکاردِنه. اژدها و وه فرشته ها وِشونِ روب رو جنگِ وِسه اِیست هاکاردِنه،


ولی اژدها شکست بَخُرده و دییه آسمونِ دِله جایی وِشونِ وِسه دَنی بییه.


و اون نشونه ها و معجزاتِ خاطِری که اِجازه داشته اون اَوِّلین وحشی جانورِ عَوِض به کار بَیره، اونایی که زِمینِ سَر دَینه ره گول بَزو و وِشونِ بااوته یِتا مجسمه اون وحشی جانورِ جِم بَسازِن که شَمشیرِ هِمراه زَخمی بَییه، ولی با این وجود زنده بَمونِسه.


چوون اینا دیوهائه اِرواحِنه که نشونه و معجزات یارنِنه و تِمومِ دِنیائه پادشاهونِ پَلی شونِنه تا وِشونِ، خِدائه قادرِ مطلقِ گَتِ روزِ دِله جنگِ وِسه جَمع هاکانِن.


یِتا بِلِندِ صِدائه هِمراه داد بَزو که: «له بورده! گَتِ بابِل له بورده! اون دیوهائه سِره بَییه! و هر ناپاکِ اِرواحِ مَقَر، و هر ناپاک پَرِندهِ کِلی و هر وحشی جانورِ کِلی که ناپاک و نفرت انگیزِ.


دییه هیچ لمپائه سو تِ دِله نَتابِنه؛ دییه هیچ آروس و دومادِ صِدا تِ جِم بِشنُسه نَبونه. چوون که تِ تاجرون، زِمینِ گَت گَتِ بینه و تِمومِ ملّت ها تِ جادویِ هِمراه گمراه بَینه.


اون وحشی جانور گرفتار بَییه و وه هِمراه اون دِراغی پِیغَمبِر که اون وحشی جانورِ پیش نشونه ها و معجزات اِنجام دائه تا اونا ره گول بَزِنه که اون وحشی جانورِ علامتِ قبول هاکارده بینه و وه مِجَسمه ره پَرِسش کاردِنه. وِشون هر دِتا، زِنده زِنده تَش دریاچهِ دِله که گوگردِ هِمراه سوزِنه، دِم هِدا بَینه.


دومبه کِجه موندِنی، اونجه که شیطانِ پادشاهیِ تَختِ. با این وجود مِ اسمِ قایم بَچِسبِسی و حَتَّی اون روزائه دِله که آنتیپاس، مِ اون وِفادارِ شاهد که شِمه میون، اونجه که شیطان موندِنه، وه ره بَکوشتِنه، ایمونی که مِ ره داشتی ره اِنکار نَکاردی.


ولی شِما بَقیه، تیاتیرائه دِله، شِما که این تعلیمِ نَچِسبِسِنی و ‌اون چی که بعضیا گانِنه ’شیطانِ عمیقِ رازا ره‘ یاد نَییتینی، شِما ره گامبه که، شِمه دوش سَر ویشتر از این بار نییِلمه.


تِ عِذاب ها و فقر جِم خَوِر دارِمه، ولی تِ دولتمندی! و اون آدِمائه تِهمتهائه جِم خَوِر دارمه که گانِنه یهودینه و نینه، بلکه شیطانِ عبادتگاهِنه.


و اِبلیس، که وِشونِ گول بَزو بییه، تَش و گوگردِ دریاچهِ دِله دِم هِدا بَییه، اون جه که اون وحشی جانور و دِراغی پِیغَمبِر دِم هِدا بَییه بینه. اینا شو و روز تا اَبد و تا اَبد عِذاب کَشِنِنه.


و بیرون اِنه، تا مِلّت هائه زِمینِ چهارگوشهِ سَر گول بَزِنه- جوج و ماجوج که وِشونِ تعداد دریالوِ ریگِ واریِ - تا اونا ره جنگِ وِسه جَمع هاکانه.


هارِش، مِن اونایی که شیطانِ عِبادَتگاهِ جِم هَسِنه و شه ره یهودی دوندِنه ولی نینه، بلکه دِراغ زَندِنه، هارِش مِن وِشونِ مجبور کامبه تا بِیّن و تِ لینگ دَکِفِن تا بَدونِن که مِن تِ ره دوس داشتِمه.


پنجمین فرشته شه شیپورِ دِله فوت هاکارده، و مِن یِتا ستاره بَدیمه که آسمونِ جِم زِمینِ سَر دَکِته. و هاویهِ چاه کلیت که ته نِدارنه وه ره هِدا بَییه.


بَقیه آدِمون، که این سه تا بِلائه جِم بَکوشته نَینه، نا شه دَسِ کارائه جِم تووبه هاکاردِنه و نا دِوهائه پَرَسِش هاکاردِنِ جِم و نا طِلایی و نِقره ای و برنجی و سنگی و چویی بِت هائه پَرَسِش هاکاردِنِ جِم که نا، توندِنه بَوینِن و نا، اِشنُنِنه و نا، راه شونِنه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan