یوحنایِ مکاشفه 12:12 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹² پَس اِی آسمونون و ای کِسایی که آسمونونِ دِله دَرِنی، خِشالی هاکانین! ولی وای به حالِ شِما، ای زِمین، و اِی دریا، چوون که اِبلیس بَدجور غیظِ هِمراه شِمه سَر جِر بَییَمو، چوون دونده وَخت کَمِ.»

گیله ماز

¹² پَس اِی آسِمان و اِی کسایی که آسِمانِ دِلِه دَرِین، خُشحالی هَکُنید! وَلی وای بِحالِ شُما، اِی زمین و اِی دریا، چونکه اِبلیس بدجور غیظ هَمرَه شِیمی سَر جیر بوما، چون دانهِ وَخت کَمِ.»

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹² پَس اِی آسِمونِن و اِی کسایی گه آسِمونِنی دِلِه دَرِنی، خِشالی هاکِنین! ولی وای بِحالِ شِما، اِی زمین و اِی دریا، چونگه اِبلیس بدجور غیظی هَمرا شِمِه سَر جِر بیمو، چون دِنِّه وَخت کَمِ.»

یوحنایِ مکاشفه 12:12 Iomraidhean Croise

لوقا 15:10

شِما ره گامبه، همین طی، یِتا گِناهکارِ توبه هاکاردِنِ وِسه، خِدائه فرشته هائه پَلی شادی بر پا بونه.»

لوقا 2:14

«جِلال خِدا ره، آسِمونِ عرشِ دِله، و صلح و سِلامتی اونایی وِسه که خِدا، زِمینِ سَر وِشونِ جِم راضیِ.»

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 10:37

چوون «یه مدِّت دییه، وه که قِرارِ بِیّه، اِنه و دیر نَکانده.

پطرسی دِوّمین نامِه 3:8

ولی ای عزیزون، این حَییقتِ ندید نَیرین که خِداوندِ پَلی یِتا روز هزار سالِ و هزار سال یِتا روزِ واریِ.

یوحنایِ مکاشفه 10:6

و وه ره که تا اَبد و تا اَبد زنده ئه و آسِمون و هر اون چی که وه دِله دَره و زِمین و هر اون چی که وه دِله دَره و دریا و هر‌ اون چی که وه دِله دَره ره خَلق هاکارده و قَسِم بَخُرده که: «دییه ویشتَر از این عَقِب نَکِفنه.

یوحنایِ مکاشفه 11:10

اونایی که زِمینِ سَر دَرِنه وِشونِ بَمِردِنِ وِسه ذوق کاندِنه و جشن گِرنِنه و هَمدییه ره هَدیه ها دِنِنه‌؛ چوون اون دِتا پِیغَمبِر، اونایی که زِمینِ سَر دَینه ره عِذاب هِدا بینه.

یوحنایِ مکاشفه 11:14

دِوّمین ’وای‘ سَر بَییه. هارِش، سِوّمین ’وای‘ خَله زود وِنه بَرِسه.

یوحنایِ مکاشفه 12:9

و گَتِ اژدها جِر دِم هِدا بَییه، یعنی اون قدیمی مَر که اِبلیس یا شیطان بااوته بونه که تِمومِ دِنیا ره گُمراه کانده. وه زِمین سَر دِم هِدا بَییه و وه فرشته ها هم وه هِمراه جِر دِم هِدا بَینه.

یوحنایِ مکاشفه 13:6

وه شه دِهونِ واز هاکارده تا خِدا ره کفر باره، کفر بااوتِن وه اسم و اونجه که موندِنه، یعنی اونایی که آسِمون دِله دَرِنه.

یوحنایِ مکاشفه 18:20

ای آسِمون وه وِسه ذوق هاکان! ای مِقدّسین و پِیغَمبِرون و رَسولون وه وِسه ذوق هاکانین! چوون خِدا شِمه تَقاصِ وه جِم بَییته.»

یوحنایِ مکاشفه 8:13

بعد بَدیمه و هارِش یِتا عقاب آسمونِ دِله هَمون طی که دَییه پرواز کارده بِلِندِ صِدائه هِمراه شونگ کَشیه: «وای، وای، وای زِمینِ مَردِمِ سَر، چوون که هیچی نَموندِسه اون سه تا فِرشتهِ شِیپورهائه صِدا دَر بِیّه.»

یوحنایِ مکاشفه 9:12

اَوِّلین ’وای‘ سَر بَییه؛ هارِش دِتا دییه ’وای‘ هَمتی وِنه بِیِّه.