یوحنایِ مکاشفه 11:19 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹⁹ بعد خِدائه معبد آسمونِ دِله واز بَییه؛ و خِدائه عَهدِ صَندِق وه مَعبِدِ دِله دیار بَییه؛ و یهویی آسِمونِ برق و رَعد و گَتِ صِدا و زلزله و تِندِ تَگِرگ بییه که اییَمو.

گیله ماز

¹⁹ ایما خُدایِ معبد آسِمانِ دِلِه واز هَبا؛ وَ خُدایِ عهد صِنِدوخ اون معبدِ دِلِه معلوم هَبا؛ وَ یِدَفه آسمانِ برق و راَد و گَتِه صدا و زِلزِلِه و گَتِه تگرگ با که هَنِه با.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹⁹ اَزما خِدایی معبد آسِمونی دِلِه وا بَوِه؛ و خِدایی عهدی صِنِخ وی معبدی دِلِه معلوم بَوِه؛ و ناخوَکی آسمونی اَلب و راد و گَتِه صدا و زِلزِلِه و هِروشتِ تگرگ وِه گه ایمو.

یوحنایِ مکاشفه 11:19 Iomraidhean Croise

یوحنایِ مکاشفه 11:13

و هَمون ساعت، یِتا گَتِ زلزله‌ بییَمو و شَهرِ یه دهم له بورده و هَفت هزار نَفِر اون زلزلهِ دِله بَکوشته بَینه و اونایی که زنده بَمونِسنه خَله بَتِرسینه و آسمونِ خِدا ره جِلال هِدانه.

یوحنایِ مکاشفه 11:15

بعد هَفتِمین فرشته شه شیپورِ دِله فوت هاکارده؛ و بِلندِ صِداهایی آسمونِ دِله دَپیته که گاتِنه: «دِنیائه پادشاهی، اَمه خِداوند و وه مَسیحِ شِنه. و وه تا اَبد و تا اَبد سلطِنت کانده.»

یوحنایِ مکاشفه 12:1

یِتا گَتِ نشونه آسمونِ دِله دیار بَییه: یِتا زِنا که اِفتاب شه‌ تَن داشته و ماه وه لینگِ بِن و یِتا تاج که دِوازده تا ستاره داشته وه سَر دَییه.

یوحنایِ مکاشفه 16:1

بعد مَعبِدِ جِم یِتا بِلِندِ صِدا بِشنُسِمه که اون هفتا فرشته ره گاته: «بورین و خِدائه غضبِ هفتا پیاله ره زِمینِ سَر دَشِنین.»

یوحنایِ مکاشفه 16:18

آسِمونِ برق و رَد بِلِند بَییه، و یِتا گَتِ زلزله‌ اِتّفاق دَکِته، اون طی گَتِ زلزله که وه واری از اون مووقه که آدِم زِمینِ دِله دَییه، تا اَلان اِتّفاق نَکِته بییه.

یوحنایِ مکاشفه 16:21

و گَتِ تَگِرگِ که هر کِدوم، دورِ بَرِ پنجاه کیلو وزن داشته؛ آسِمونِ جِم آدِمونِ سَر بِوارِسه، آدِمون، خِدا ره تگرگِ بِلائه خاطِری لعنت هاکاردِنه، چوون این بِلا خَله سَخت بییه.

یوحنایِ مکاشفه 19:11

بعد بَدیمه که آسِمون واز بَییه و هارِش، یِتا اِسبه اسب! یه نَفِر وه سَر سِوارِ، که وه اسم وِفادار و حَقِّ، وه عادِلانه داوِری کانده و جَنگِنه.

یوحنایِ مکاشفه 4:1

بعد هارِشیمه و یِتا واز بَییه دَر، آسِمونِ دِله بَدیمه و اون اَوِّلین صِدا که بِشنُسه بیمه که شیپورِ صِدائه واری مِ هِمراه گَب زوئه، اَت کَش دییه بااوته: «اینجه بِرو بالا، و مِن اونچی که بعد از این وِنه اِتفاق دَکِفه ره تِ ره سِراغ دِمبه.»

یوحنایِ مکاشفه 4:5

تَختِ جِم، برق و گَتِ صِدا و رَعد اییَمو. هفتا روشنِ مشعل تَختِ جلو دَییه. که خِدائه هفتا روحِنه.

یوحنایِ مکاشفه 7:15

اینِ وِسه ئه که: «اینا خِدائه تَختِ پَلی دَرِنه و شو و روز وه مَعبِدِ دِله وه ره خِدمِت کاندِنه؛ و اون تخت‌نشین، شه حضورِ هِمراه وِشونِ سرپِناه دِنه.

یوحنایِ مکاشفه 8:5

بعد فرشته بخورسوزِ بَییته و قِروونگاهِ تشِ جِم پِر هاکارده و زِمینِ سَر دِم بِدا. رعدِ صِدا و برقی که آسِمونِ دِله زوئه و زلزله بییَمو.

یوحنایِ مکاشفه 8:7

اَوِّلین فرشته شه شیپورِ دِله فوت هاکارده، و تگرگ و تشی که خونِ هِمراه قاطی بییه، که زِمینِ سَر بِبارِسه و یه سوّم زِمین بَسوته و یه سوّم دارها بَسوتِنه و تِمومِ سبزِ واش ها بَسوتِنه.