یوحنایِ مکاشفه 10:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی4 و وَختی که اون هفتا رعد گَب بَزونه، خواسِمه بَنویسِم؛ ولی یِتا صدا آسمونِ جِم بِشنُسِمه که بااوته: «اونچی که اون هفتا رعد بااوتِنه ره مهر و موم هاکان و نَنویس.» Faic an caibideilگیله ماز4 وختی که اون هفتا راَد گَب بزن، خَسَّم بَنوِیسِم؛ ولی ایتا صِدا آسِمانِ جی بِشنَوِسَّم که باَگوته: «اونچه که اون هفتا راَد باگُوتَن رِه، مُهر و موم هَکُن و نَنویس.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی4 وختی گه هون هفتا راد گَب بزونِه، خوایسِمِه بَنوِیسِم؛ ولی یَتِه صِدا آسِمونی جا بِشنُسِمِه گه بُتِه: «اونچی گه هون هفتا راد بُتِنِه رِه، مِهر و موم هاکِن و نَنویس.» Faic an caibideil |