یوحنایِ مکاشفه 1:16 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی16 و شه راسِ دَسِ دِله هفتا ستاره داشته و وه دِهونِ جِم یِتا دِ دَمِ تیزِ شمشیر بیرون بییَمو بییه، و وه دیم اِفتاب واری بییه که تِمومِ شه قِوَّتِ هِمراه تابِسه. Faic an caibideilگیله ماز16 خودشه راسِ دَسِ دِلهِ هَفتا سِتارِه داشتِه و اونه دَهَنِ جی ایتا دو دَم تیز شَمشیر دِرگا هَنِه با، وَ اونه دیم ایتا آفتویه مِثان با که تمام خودشه قُوَّتِ هَمرَه تابِسِّه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی16 شی راسِ دَسی دِلِه هَفتا سِتارِه داشتِه و وی دِهِنی جا یَتِه دِ دَمِ تیجِ شَمشیر دیرگا بیمو وِه، و وی دیم هِتی آفتابی تَرا وِه گه دِشتِه شی قِوَّتی هَمرا تابِسِه. Faic an caibideil |