فیلیپیان 3:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی4 هر چَن که مِن شه، تکیه هاکاردِنِ وِسه، جِسمِ سَر دلیل دارمه: اگه یه نَفِر گمون کانده که دلیلی، تکیه هاکاردِنِ وِسهِ جِسمِ سَر دارنه، مِن ویشتر دارمه: Faic an caibideilگیله ماز4 هر چَن که مَن، خودَم، خُجیرِ دَلیلایی تَکیِه هَکُردَنِ وَسین جسمِ سَردارم. اَگِه یِنَفر گَمان کانه که دلیلی تَکیِه هَکُردَنِ وَسین جسمِ سَر داره، مَن بیشتر دارِم: Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی4 هر چَن گه مِن، شِه، تَکیِه هاکِردَنی سِه جسمی سَر دلیل دارمِه. اگه ینفر گِمون کِنِّه گه دلیلی تَکیِه هاکِردَنی سِه جسمی سَر دارنِه، مِن ویشتَر دارمِه: Faic an caibideil |