مَرقُس 7:37 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی37 مَردِم که خَله بِهت هاکارده بینه، گاتِنه: «هر کاری هاکارده، خوارِ؛ وه حَتَّی غولائه گوش و لالائه زِوونِ واز کانده» Faic an caibideilگیله ماز37 مَردُم خیلی بُهت هَمرَه گونهِ بان: «هَر کاری هَکُردِه خُجیرِه؛ اون حتّی کَرِشانِ گوش و لالِشانِ زبانِ واز کانه!» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی37 مَردِن گه خِیلی بِهت هاکِرد وِنِه گِتِنِه: «هر کاری هاکِردِه خِبِ؛ وی حتّی غولیشونی گوش و لالیشونی زِوونِ وا کِنِّه!» Faic an caibideil |