مَرقُس 4:29 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

²⁹ ولی وَختی تیم بَرِسه، برزگر دَرجا شه داسِ گِرنه، چوون دروِ مووقه بَرِسیه.»

گیله ماز

²⁹ ولی وختی توُم بَرِسِه، برزگر دَرجا خودشه داز گیرنِه، چون دِرُویه موقِه بَرسییَه.»

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

²⁹ ولی وختی تیم بَرِسِه، برزگر دَرجا شی دارِ رِه گیرنِه، چون دِرُویی موقِه بَرسیِه.»

مَرقُس 4:29 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 13:30

بییِلین تا دِروِ مووقه هر دِتا هَمدییه هِمراه لو بَکِشِن؛ دِروِ مووقه دِروگَرا ره گامبه اَوِّل تَلِ واشا ره دَسه هاکانِنِ و بَسوزوندییِنِ وِسه بییِلِّن، ولی گَندِما ره کَندوج دِله اِمبار هاکانِن.

مَرقُس 4:28

زِمین خود به خود بار دِنه: اَوِّل ساقه لو کَشِنه، بعد خوشه دِرِس بونه و بعد خوشه تیمِ جِم پِر بونه.

یوحنایِ مکاشفه 14:18

بعد یِتا دییه فرشته که تشِ اِقتدارِ داشته‌ قِروونگاهِ جِم بیرون بییَمو و بِلِندِ صِدائه هِمراه اونیِ که تیزِ داس داشته ره بااوته: «شه تیزِ داسِ بَیر و اَنگورِ خوشه ها ره زمینِ رَزِ جِم دَچین، چوون زِمینِ انگورها بَرِسیه.»