مَرقُس 4:17 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹⁷ ولی چوون بِنه نِدارنِنه، فِقَط اَتِ کم دَووم یارنِنه. بعد وَختی که خِدائه کِلامِ خاطِری، آزار اذیّت دِله دَکِفِن، دَرجا شه ایمونِ جِم بَرگِردِنِنه.

گیله ماز

¹⁷ وَلی چون بَنِه نِدارَن، فقط یِذرِه دَوام هارنَن. ایما وَختی که خُدایِ کلامِ خاطِری، اذیت و آزار دِلِه دَکِنَن، دَرجا خودِشانِ ایمان جی دَکِنَن.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹⁷ ولی چون بِنِه نارِنِه، فقط یَذِرِه دَووم اُرِنِه. اَزما وختی گه خِدایی کَلامی خاطری، اَذیَت و آزاری دِلِه دَکِفِن، دَرجا شی ایمونی جا گِردِنِنِه.

مَرقُس 4:17 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 11:6

خِش به حال اونی که مِ خَوِری شَک نَکِنه.»

اِنجیلِ مَتّی 12:31

پَس شِما ره گامبه هر جور گِناه یا کُفری كه آدِمی هاکارده بوئه بیامِرزی بونه، غیر از این كه روح القدسِ علیه کُفر باره، این کُفر بیامِرزی نَوونه.

اِنجیلِ مَتّی 13:21

ولی چوون بِنه نِدارنه فِقَط یه ذِرِه دَووم یارنه. وَختی کِلامِ خاطِری آزار اَذیَّت وینده، شه ایمونِ جِم بَرگِردِنه.

مَرقُس 4:16

بَعضی مَردِم، سنگلاخِ زِمینِ دِله دَکاشته تیم هائه وارینه؛ اونا وَختی که کِلامِ اِشنُنِنه، دَرجا اونِ خِشالیِ هِمراه قَبول کاندِنه،

مَرقُس 4:18

بَعضی دییه تَلیِ دلهِ دَکاشته تیم هائه وارینه، اینا اونایینه که خِدائه کِلامِ اِشنُنِنه،

لوقا 12:10

هر کی اِنسانِ ریکائه علیه گَبی بَزِنه، بیامرزی بونه، ولی هر کی روح‌القُدوسِ کفر باره، بیامِرزی نَوونه.

اِنجیلِ یوحنا 8:31

بعد عیسی یَهودیونی که وه ره ایمون بیارده بینه ره بااوته: «اگه مِ کِلامِ دِله بَمونین، حَییقَتاً مِ شاگردِنی.

غَلاطیان 6:12

اونایی که خوانِنه به‌ظاهر شه ره خوار سِراغ هادِن، شِما ره مجبور کاندِنه که خَتنه بَووین، فِقَط اینِ وِسه که مَسیحِ صَلیبِ خاطِری عِذاب نَکِشِن.

دوم تیموتائوس 1:15

خَوِر دارنی که تِمومِ آسیائه مَنطقهِ مَردِم، مِ ره وِل هاکاردِنه، که وِشون میون فیگِلوس و هِرموگِنِس هم دَرِنه.

دوم تیموتائوس 4:10

چوون دیماس این دِنیائه دوس داشتنِ خاطِری مِ ره وِل هاکارده و تِسالونیکیِ شَهر بورده. کْریسکیس غَلاطیهِ مَنطقه بورده و تیتوس هم دَره دَلماتیهِ مَنطقه شونه.

دوم تیموتائوس 4:16

مِ اَوِّلین دفاعِ دِله، هیچ کی مِ پِشت دَر نییَمو، بلکه همه مِ ره وِل هاکاردِنه. نَکِنه این، وِشونِ حِساب بَنوِشته بَووه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 10:29

شِما گَمون کاندینی وه حَق، که خِدائه ریکا ره لینگِ لو بَییته، و اون عَهدِ خون که وه وِسه وَقف بَییه ره بی حِرمتی هاکارده و فیضِ روحِ بی عزّت هاکارده، چه بدترِ مجازاتی وه سَر اِنه؟

اوّل یوحنا 2:19

وِشون اَمه میونِ جِم بیرون بُوردِنه، ولی اَمه جِم نَبینه؛ چوون اگه اَمه جِم بینه، اَمه هِمراه موندِسِنه. ولی وِشونِ بوردِن نِشون هِدا که وِشون هیچ کِدوم، اَمه جِم نَبینه.

یوحنایِ مکاشفه 2:10

اون عِذاب هائه جِم که خَله زود کَشِنی، نَتِرس. هارِش، اِبلیس خَله زود شِمه جِم بَعضیا ره زِندونِ دِله دِم دِنه تا آزمود بَووین و ده روز عِذاب بَکِشین. تا مَرگ وِفادار بَمون، که مِن زندگیِ تاجِ تِ ره دِمبه.

یوحنایِ مکاشفه 2:13

دومبه کِجه موندِنی، اونجه که شیطانِ پادشاهیِ تَختِ. با این وجود مِ اسمِ قایم بَچِسبِسی و حَتَّی اون روزائه دِله که آنتیپاس، مِ اون وِفادارِ شاهد که شِمه میون، اونجه که شیطان موندِنه، وه ره بَکوشتِنه، ایمونی که مِ ره داشتی ره اِنکار نَکاردی.