Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




مَرقُس 3:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

5 عیسی اونایی که وه دورِ وَر دَیینه ره عَصِبانیتِ هِمراه هارِشیه و وِشونِ سنگدِلیِ جِم نارِحَت بَییه. بعد اون مَردی ره بااوته: «شه دسِ دراز هاکان.» وه شه دسِ دراز هاکارده و وه دَس خوار بَییه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

5 عیسی، اوشانیکه اونه دُور و وَر دَبان رِه عصبانیَّتِ هَمرَه بِیشییِه و اوشانه سَنگ دِلی یه جی نارحت هَبا. ایما اون مَردَای رِه باَگوته: «تی دَسِ دِراز هَکُن.» اون خودِشِه دَسِ دِراز هَکُردِه و اونه دَس خُجیر هَبا.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

5 عیسی، اونانیگه وی دُور و وَر دَوِنِه رِه عَصبانیتی هَمرا هارشیِه و وِشونی سَنگ دِلی ای جا نارحت بَوِه. اَزما هون مَردی رِه بُتِه: «شی دَسِ دِراز هاکِن.» وی شی دَسِ دِراز هاکِردِه و وی دَس خار بَوِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




مَرقُس 3:5
29 Iomraidhean Croise  

بعد عیسی اون مَردی ره بااوته : «شه دَسِ دِراز هاکان» وه شه دَسِ دِراز هاکاردو وه دَس شِفا بَییته و وه اون یِتا دَسِ واری خوار بَییه.


بعد وِشونِ جِم بَپِرسیه: «مِقَدَّسِ شنبهِ دِله خواری هاکاردِن جایزِ یا بَدی هاکاردِن؟ یه نَفِرِ جانِ نِجات هِدائِن یا بَکوشتِن؟» ولی وِشون هیچی نااوتِنه.


عیسیِ خِداوند وه جِواب بااوته: «ای دِرویون! هیچ کِدوم از شِما شنبه روز دِله شه گو یا خَرِ کِلومِ جِم واز نَکانده تا اوه هِدائِنِ وسه بیرون بَوِره؟


وَختی عیسی وِشونِ بَدیئه، بااوته: «بُورین و شه ره کاهِنِ سِراغ هادین.» وِشون راه دَکِتِنه و راه دِله شِفا بَییتِنه.


تِمومِ اونایی که وه دَورِ وَر دَینه ره هارِشیه و بعد اون مَردی ره بااوته: «شه دَسِ دراز هاکان!» وه شه دَسِ دِراز هاکارده و وه دَس خار بَییه.


و وه ره بااوته: «بور و سْیلوآمِ حوضِ دِله شه چِشا ره بَشور.(سیلوآم مَعنی ”بَفرِسیه“ هَسه)» پَس اون کور بُورده و بَشُسه، وه چِشا سو دَکِته و بَردَگِردِسه.


ای بِرارون، نِخوامبه این رازِ جِم بی خَوِر بوئین- نَکِنه شه ره حکیم بَدونین - که اِسرائیلِ یِتا قِسمِتِ سَنگ دلی بَییته، تا وِشونِ تعداد که قرارِ غیر یَهودیون میون، مَسیحِ ایمون بیارِن کامل بَووِن.


ولی وِشونِ فکرها تاریک بَییه چوون، هَمون نِقاب، عتیقِ عَهدِ بَخوندِسِنِ مووقه تا اَمروز به جا بَمونِسه و بَییته نَییه، چوون فِقَط مَسیحِ دِله بَییته بونه.


وِشونِ عقل تاریک بَییه، و نادونی ای خاطِری که وِشونِ سَنگ دِلیِ نتیجه ئه، خِدائه زندگیِ جِم دور بَینه.


«عصبانی بَووین، ولی گِناه نَکِنین» و نییِلین شِمه روز تِموم بَووه و شِما هَمتی غیظِ دِله دَووین،


و خِدائه قِدّوسِ روحِ که وه هِمراه، آزادیِ روزِ وِسه، مُهر بَینی ره نارِحَت نَکِنین.


اینِ وِسه، اون نَسلِ سَر، غیظ هاکاردِمه و بااوتِمه: ”وِشون هَمِش شه دلِ دِله گُمراهِنه، و مِ راهها ره نِشناسِنِنه؛“


و چه کِسائه سَر چهل سال غیظ هاکارده؟ مگه اونایی نَبینه که گِناه هاکاردِنه و وِشونِ جِنازه ها صَحرائه دِله دَکِته؟


و اون مووقه که کامل بَییه، تِمومِ اونایی که وه جِم اِطاعت کاندِنهِ وِسه، اَبدی نِجاتِ سرچِشمه بَییه.


وِشون کوه ها و صخره‌ها ره گاتِنه: «اَمه سَر دَکِفین و اِما ره اون تخت‌نشینِ چِشِ جِم و اون وره غَضِبِ جِم جا هادین.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan