مَرقُس 14:70 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی70 ولی پِطرُس اَی هم حاشا هاکارده. اَت کم دییه، اونایی که اونجه اِیست هاکارده بینه، اَت کَش دییه پِطرُسِ بااوتِنه: «بی شک تِ هم یِتا از وِشونی، چوون جَلیلی هَسی.» Faic an caibideilگیله ماز70 وَلی پِطرُس باز هَم حَشا هَکورده. یِکَم بعد، اوشانیکه اوجِه ایسَبان، یِدَفِه دیگه پِطرُسِ باگوتَن: «بی شَک تو هَم ایتا اَز اوشانی، چون جَلیلی هیسی.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی70 ولی پِطرُس اَی هَم هَشا بَکِشیِه. اَقَّدی دییَر، اونانیگه اوجِه اِسّاوِنِه، یَکَش دییَر پِطرُسِ بُتِنِه: «بی شَک تو هَم یَتِه از وِشونی، چون جَلیلی هَسّی.» Faic an caibideil |