مَرقُس 14:44 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی44 اون خائِن شه هِمراهونِ علامِتی هِدا و بااوته بییه: «اونی ره که خاش دِمبه، همونِ؛ وه ره بَیرین و بَوِردِنِ مووقه شِمه حِواس دَووه.» Faic an caibideilگیله ماز44 اون خائِن خودشه هَمراهانِ علامت هَدَه و باگوتِه با: «اونی رِه که خوش دَنَم، هَمونِه، اونه بَگیرین و بَبِردَنِ موقِه شِیمی حواس دَبو.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی44 هون خائِن شی هَمراهِنِ علامت هادا و بُت وِه: «اونی رِه گه خِش دِمِه، هَمونِه، وِرِه هَماسین و بَوِردَنی موقِه شِمِه حواس دَوو.» Faic an caibideil |