Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




مَرقُس 12:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

6 صاحاب باغ فِقَط یه نَفِر دییه ره داشته که بَفرِسه و اون هم، وه عزیزِ ریکا بییه. پَس سَرآخِر وه ره باغبونونِ پَلی بَفرِسیه و شه هِمراه بااوته: ”وِشون مِ ریکا ره حِرمت اییِلنِنه.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

6 صاب باغ فقط یِنَفر دیگَه داشتِه که روانه هَکونه و اون هم اونه عزیزِ ریکا با. پس سَرآخر اونه باغبانانِ ور روانه هَکوردِه و خودشه هَمرَه باگوتِه: ”اوشان می ریکا رِه حُرمَت نَنِن.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

6 صاب باغ فقط یَنَفَر دییَرِ داشتِه گه بَرِسانِه و اون هَم وی عزیزِ ریکا وِه. پس سَرآخر وِرِه باغوونِنی وَر بَرِسانیِه و شی هَمرا بُتِه: ”وِشون می ریکارِه حِرمَت اِلِنِه.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




مَرقُس 12:6
32 Iomraidhean Croise  

« یِتا اَذِبِ کیجا حامله بونه، یِتا ریکا دِنیا یارنه که وه ره عمانوئیل گانِنه» که وه معنی، خِدا اَمه هِمراه، هَسه.


«مِ پییِر هَمِه چی ره مِ ره بِسپارِسه و هیچ کی به جِز پییِر، ریکا ره نِشناسِنه و هیچ کی پییِرِ نِشناسِنه، به جِز ریکا و اونایی که ریکا، بَخواد پییِرِ، وِشونِ بِشناسونه.


هَمتی پِطرسِ گَب تِموم نَییه بییه، یِتا پِر نورِ اَبر وِشونِ سَرِ ور سایه دِم هِدا و یِتا صِدا اَبرِ جِم بِشنُسه بَییه که گاته: «این مِ عَزیزِ ریکائه که وه جِم راضیمه، وهِ گَبِ گوش هاکانین.»


ولی عیسی ساكت بَمونِسِه. کاهِن اَعظم وه ره بااوته: «تِ ره زنده خِدا ره قَسِم دِمبه اِما ره بار که، تِ مَسیحِ موعود، خدائه ریکا هَسی؟»


بعد یِتا صدا آسِمونِ جِم بِشنُسه بَییه كه گاته: «این مِ جانِ ریکائه كه وه جِم خِشالمِه.»


و یِتا صِدا آسِمونِ جِم بییَمو که «تِ مِ عزیزِ ریکائی و مِن تِ جِم راضیمه.»


اَی صاحاب باغ یِتا دییه نوکِرِ بَفرِسیه، وِشون وه ره بَکوشتِنه. و خَیلیائه دییهِ هِمراه هم همین طی هاکاردِنه؛ بعضیا ره بَزونه و بعضیا ره بَکوشتِنه.


ولی باغبونون هَمدییه ره بااوتِنه: ”این وه وارثِ؛ بِئین وه ره بَکوشیم تا این اِرث، اَمه وِسه بَووه.“


بعد یِتا اَبر وِشونِ سَرِ وَر سایه دِم هِدا و یِتا صِدا اَبرِ جِم بییَمو که، «این مِ عزیزِ ریکائه، وه گَبِ گوش هادین.»


و روح‌القدس جِسمِ دِله، کوتری واری وه سَر جِر بییَمو، و یِتا صِدا آسِمونِ جِم بییَمو که «تِ مِ عزیزِ ریکایی، و مِن تِ جِم راضیمه.»


اون وَخت اَبر جِم یِتا صِدا در بییَمو که «این مِ ریکائه که وه ره انتخاب هاکاردِمه؛ وه گَبِ گوش هادین!»


و کِلام، آدِم بَییه و اَمه میون مَنزل هاکارده. و اِما وه جِلالِ بَدیمی، جِلالی شایسه اون یِتا ریکا که پییِرِ طَرِفِ جِم بییَمو، که فِیض و حَییقتِ جِم پِرِ.


هیچ کس هیچ وَخت خِدا ره نَدیئه. ولی اون یِتا ریکا که پییِرِ پَلی دَره، وه خِدا ره اِما ره بِشناسِندیه.


و مِن بَدیمه و شِهادت دِمبه که خِدائه ریکا اینِ.»


نَتَنائیل جِواب هِدا: «اِسّا، تِ خِدائه ریکایی! تِ اِسرائیلِ پادشاهی!»


پییِر، ریکا ره مِحَبَّت کانده و همه چی ره وه ‌دَس بِسپارِسه.


تا تِمومِ مَردِم ریکا ره حِرمت بییِلِّن، هَمون‌طی که پییِرِ حِرمت اییِلنِنه. کِسی که ریکا ره حِرمت نییِلنه، پییِری که وه ره بَفرِسیه ره هم حِرمَت نییِشته.


و اَی هم اون مووقه که وه؛ اَوِّلین وچه ره این جهانِ دِله یارنه، گانه: «تِمومِ خِدائه فرشته ها وه ره پَرَسِش هاکانِن.»


خِدائه مِحَبَّت این‌طی اَمه میون ظاهر بَییه که خِدا شه یِتا ریکا ره دنیائه دِله بَفرِسیه تا وه طریق زندگی داریم.


شیخِ جِم، عزیزِ گایوسِ که مِن وه ره ’حَییقتِ‘ دِله دوس دارمه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan