اِنجیلِ مَتّی 8:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی2 هَمون مووقه یِتا جِذامی وه ره نَزیک بَییه، وه جلو زانو بَزو و بااوته: «اِی آقا، اَگه بَخوای توندی مِ ره شِفا هادی.» Faic an caibideilگیله ماز2 هَمون موقه ایتا جُذامی اونه نَزیک هَبا، اونه پیش زانو بَزَه و باَگوته: «اِی آقا، اَگِه بِخوایی تانی مَرِه شَفا هَدی.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی2 هَمون موقِه یَتِه جُذامی وِرِه نَزیک بَوِه، وی پِش زِنی بَزو و بُتِه: «اِی آقا، اگه بَخوای بَتِنّی مِنِه شَفا هادی.» Faic an caibideil |